朗聲四起

tong! tong! tong! maka hinaṟang na tatinu’ naka yaya’. hira’ malahngan ga, inaṟas cini maknguṟah naka pastong! tong! uṟi hang.

ye wal nanu’ kanon malax lu pasaring kanon tuminu’ ka yaya? ini’ munak ba’iy? giyona ini’ capṟang maknguṟah ka hiya’. icaki pastong! tong! karirex ka moṟow min. nel wal! nel wal! ka aba’ ni yaya’, ini’ capṟang mahnguw.

tagit gunluw mawas i ramas kisli’ ni hang. tagit makuku’ ka lihuṟ ni uṟi. sun makuku’ ka lihuṟ ni laga, maguṟw ka tu’uy na tininu’ ni la. as ni ka gubahun pacacungus ka tu’uy na waṟiy. lon ni ka maguṟuw la ga, saringun ni cika ginbahan ni tuminu’ luṟi. mala’ulu’ ka tininu’ ni laga, kani ka ma’as ini’ pakuku’ ka lihuṟ ni la.

tasṟuti’ ka tininu’ ni ga, ramas ni caṟung sikaṟal ka inohan ni. kumaṟal ci pinsaba’ na lakyaki’. lunlung ci pinnumahun naha ka lahlahuṟ. sikaṟal ni kora’ ka inohan na macsuse’ naha yuyuk ci kaca uṟi.

ima’ ka angṟat? ima’ ka ma’ilang caṟung? ima’ ka makinani’? ima’ ka mahyuw caṟung na linlungan? satuxun ni kumaṟal ka suse’ ni’. sikaṟal ni’ ka inohan ni mukurakis uṟi. masasli’ payugi’ la ma ga, sikasaṟux ni’ caṟung ka balaw kinacun na huṟil cel ket ni’ ma. kani ka musa’ tala’ing yumuw ci lukus ung bukuy na morow ka hiya’, angungu’ ni’ ci papase’ na ci’uli’ hiyan. maku min mapapalak mase’ mung ci inohan ni yaya’.

minlu ini’ kaṟal ka yaya’ ga, aṟat min baba’un ka sunkakaru’ na insa’ ni hani. wah! lunlungun ka inohan tuminu’ ni’ lakyaya’ ga, abas mangihuṟ kisli wa!

清晨。

「動！動！動！」是媽媽織布的聲音。昨晚，也是「動！動！動！」的織布聲伴著我入睡。媽媽好像都不曾休息，家中永遠都是在「動！動！動！」的節奏裡度過。

媽媽的手來來回回穿梭在毛線陣，一刻不得閒。有時可以聽見她輕輕哼著喜歡的歌曲；有時卻皺著眉頭，就是發現織錯了。她必須很專心且認真的找出有問題的地方，從出現問題的地方開始，解開、重織，等到完全沒問題之後，眉頭自然就解開了。

當媽媽織布織得很流暢的時候，她就會開始回憶從前。她的少女時代也是她喜歡分享的事。媽媽最怕大家排排站要準備跳舞的時刻，她總是躲在隊伍的最後面，因為，深怕被別人看到她後腿上那被狗咬傷的，醜醜的疤痕，我們總是相視而笑，為這無聊的織布過程增添無限的歡樂。

哇！憶起昔日母親織布的情景，不免有些鼻酸。