朗聲四起

ikai angatungatu, yakai ku ea ka angatu, la savidhi ngikakakukuhu, amani sa atitikiyanenga ikai ki angatungatu lakuni.

ikai ki thilini, yakai ku tikiya si matidalame ka ubulu, lu cele ki angatu ta ngelreca kadruwa ku takihagahagadha, lu adhaana la sasa ki angatu : nakai kasalivalrau! celaili kunaku tikiyanaku, kai adravanele kadrua ka wadaliyana ku adrava ki biyasu! ai masalruaku, yakai idra vaivai ai tahakadravaku, matuma lu masilangeta suwai kadrau. lakai tahathainu, kau angatu si ubulu la makakisudalru, masasidruhu ki manemanenga, kadrua ku nibaladha, la masasilange kisamula suwai.

lu adhana, la mapapelaela ku tacelanelini ku takilalranelini, kau angatu peaelaela ki ubulu ku takabalribalritha ki emeeme, yakai ku manemana ka adhadhame ku ngyapalapalai, kau ubulu la peaelaela ki angatu, ku atatulrale mikakuakua, ku bengelrai ngituatuma ku thahiha.

langilribate ngilribate ki vaivai ki vaivai, kau angatu la cele ki ubulu hau wasuwasuwai, ikai ki angatungatu la amaninga ku makeceecengenga ka ubulu, eene kadrua ka ngyalrau ki angatu kaelrenge, ai maadrau ku salrua. lu alra madu palalekete ki angatu si ubulu, kau angatu sakamiyaneana ngwalrili ki yabelenge.

yakai ku nimakavala, wakela ku sedreke, la kainganai ku tahuadrau ku udale, kau ubulu la sudakipi sutalu ki angutu, la kai kipaukadrulu ki sasevaha. sangilribatenga inya sedreke, kau ubulu laiyai ikai ki angatu, maesai la ikaisu, la dulrunai sutalu musua si kilepenge ki saseveha si udale, nakaisu amani nai taha kithavagenai.

kau angatu sa kilalra ku taiya ki ubulu, kyahagai kiaseasene, idra yasasana la ngithathingale, eene kadrua ka amani kwadra madradraunga maelrelrengenga kihamau ki druma ka angatu, ai miyalri ikai ku palreba

ka paluludaneini. twalainga iniya, kadruanga ka ngwlai ku taka tikiyananeini si ngikakuhu ngikakalrase, ngiabalrelringa twalai iniya ngithathingale ku takibekacaneini, laka yakai ku pathahevaneini paluludaneini.

森林裡有顆自卑的樹，是森林中最矮小的樹。小樹旁有株小草，常常安慰小樹：「你不要難過嗎！你看我這麼小，還沒有你一片葉子大呢！可是我相信，有一天我也會長大，你可以和我一起成長啊！」小樹和小草成為無話不談的好朋友，互相勉勵、努力成長。

每天交換所見所聞，小樹告訴小草天空白雲的變化，有什麼鳥在飛翔；小草則告訴小樹，蚯蚓先生長什麼樣子，花小姐是多麼美麗。

日子一天天過去，小樹看見小草日益茁壯，漸漸成為森林裡最強壯、最有韌性的小草，雖然無法像小樹一樣高，卻很有自信。相較之下，小樹還是常常怨天尤人，抱怨長不高。

有天，颱風來了，颳大風，下大雨，小草緊緊依附在小樹旁，才沒有被狂風暴雨擊倒。風雨過後。小草跟小樹說：幸虧有你遮風避雨，不然我一定被風吹走。

小樹發現自己雖然不是一棵高大的樹，卻也有用處。從此他不再自卑，因為他已經知道自己的用處在哪裡了。