朗聲四起

ilrae ’a dha’ololrao, kala vengelralrae ’ina caili, mo’adhailinga takaava’ieli moa ’ina vekenelre, olriho’olrao madhao aolrolai lo cengeleniae mani kacalokocoko; oha’eve lo maava’ingali,  amo valrisi ’ina vekenelre , lamo kina’ovalroa’e maoloho, matalaki akaodhokai ka acilai ooma tapahalrae.

olriho’olrao lo kaladho’odha’olae ’icavale aolrolai, dhomanae ’isoko, dhoadhaacemao la lo ’anosangepahemao tomelre’ekamao ka, matalaki omiki dhona ta’ano’otobai takilriho’o ’iidheme ocihapongine lica’a aolrolai, ’atoloho omiki lo miani ’ina aolrolai, “ takolranga ’ina dha’olo, kaniki’aadhani? ”

matalriho’aaenga tamacaenomi kika’omomao lo  masekelrenomi, omi’aalrao matakolriae ’iidhemeli, ’ihaki tai’aeni ’ina tevelengae. ’amalraingine naovaa’iline somikacae la ’aka’omomao. ’atoloho lo moanomi dhoadhaace ’olilio, omoakalinome ka ’ilape. lo ’ondhonomi, oahalomeselrao ’ilopenge iki alrikodhaeni keme’e. omoki lo, apakacokaili mokavole lo i’adhangai solate, mani kahavehavehenomi sopehe akodheedhaonga, “ odha’olonga, odha’olonga. ” omiki aolrolai talralrame ’iidheme ’ondhoozio mia ’ina, “ ’okolodhokali ka dha’olo. ” initato’anahalrelrao dhoonai, mani poveelailrao maaki io’onomi, maca, kipinginomi, mani lomeselrao ’anopapalrinome ’oilri.

omi’a madhalamiae dhona takioana gako solasolate ’aolai, ’avai aolrolai, ’isoko atakataka soko, ’itangkece atakataka tankece, dhoace moa ’ipadhadha’olo mia ’ina, lani pamenanae dho’olo ni’amamaeni ’akataadhi’i.

madhalamelrao tola’ivoko(tolaidhae) poeelre aolrolai, oha’eve malrakaselrao lani “ kanapolroco ” mia aolrolai, lo maca’emengai, dholrokai solate, avase lo mi’angai ana. omiki lo cengelenomi lo madhaodha acilai tatovalange ’ondhoozio, kidholronganomi ka lroalralrame, lrokedhakedhale, ’atalikasekelrenga talrialria’aenomi, oha’eve ’a kaopongaenomi, osialalralrao amo dhalinga maava’i dhona koli’i tadhaace ’olilio, lo ’odha’adhalridhe  mani ’idhe’enge. amo lroahaailrainome; kidhaacenali ’ina, ’amalraingine lanomi cengele odhasedhasengalrao o’i takakodholraedha siikacenomi, amo vaa’ilrainome takataadhi’i lidha’a gako.

 

我是雨水，我來到人間很久，很多小朋友看到我就很頭痛；但是等我來了，大自然的面貌才會清新，農田的稻子才不會缺水。

雨天小朋友都要穿雨衣、打雨傘，走路或坐公車都不方便，甚至有些機車騎士還會濺得小朋友一身泥水，不免有小朋友會說：「為什麼雨還不停？」

我看得出你們生氣，我很難過，這是氣候的關係。你們遠足時，我不去找你們。你們上體育課時，我只會偷偷在烏雲背後。

有時候我在下課時出現，你們快樂地叫：「下雨了！」有的小朋友會跑到操場上說：「我不怕雨」。我感到驕傲，我落在髮上、臉上、衣服上，再悄悄跟隨你們回家。

未入學的小弟弟、小妹妹同樣喜歡我，他們拿大人的傘，穿大人的雨鞋，走到雨裡說下雨多好玩！

我喜歡跟小朋友玩耍，不喜歡小朋友淋成「落湯雞」。有時候你們望見一片積水，不能奔跑、跳躍，充滿著敵意，聽說旅遊的陽光快回來了，你們等著迎接它吧！也希望你們發現我沖走不少污穢，帶給你們美麗的校園。