朗聲四起

izua za taitailj a kula a ciya. ui tu neka nu kula, ljakua nu tja pacunan na qedjeljem, matu inika na mauram ta kakanen, nua za sikudan. sa na samalji aravac azua timadju a na pacun, aza neka nu kula a ciya aku makaya a djemameq tua kakanen? aya, manu pacunan a likuljav a na temangepac tua ita sizi a mekekelj a pasa tjaimadju. ka makalemimequ sa makakan ta sizi, vaik anga timadju, aza ciya pangtjezen sa kani a pinutjezan a vutjulj, sa kavetu anga timadju.

ka sikapusalj a qadav, mumalj a kitjavililj ta likuljav sa kitjeza uta, aza ciya avancu a tjezatjeza a vutjulj a sikavaljualjut nimadju. aicu a caucau na samalji aravac ka pacun timadju, kinemenem timadju tu ui angata nu sinialang a qemati na tja Cemas ini ka tja sikakuda a paqulid! ayatua sini kinemenem a ciya na naqemati tu mavetu a ljemita tu sikanan nimadju. saka nu kivauvalj aken taicu a ciya sake kipaqulid a masalu ta Cemas, katu kipaparangez ta na veneqac ta i kacauan a kacemasan, tjara ikaken a uri maculja maqusav aya pivarung.

saka kemasi zuanga timadju a ika pukaui anga a karakuda a kipusalima, na kiparu lalangav anga a nasetjaqem sakamaya ita kinaizuanan, ika garavagavagav anga, kemaljavaljava tu sipadjulu ta kakanen na Cemas. cemalivat anga pida qadav, ika temezeng anga ta culjan timadju, izua za lingav a kemasi djeljep ta pucemasan maitucu a qivu “ timun a caucau! ” makuda mun a pacual ta likuljau a izua siputjeza kakanen tua zuma nasemeturud, aku pacual mun tazua taitailj a kula a ciya vaivaik a kitjeza tu kanen?aya. nu izau nupicul makuda kisamulja mun a kemarim tu nu kanen, samakya uta su sipangalj ta zuma caucau a nasemeturud. nakuya na qemiladj a kitjakaljava tu sikiljivak tu pakanan na qaliqali.

有人看見一隻沒有腿的狐狸，看上去油光水滑，好像不愁吃食。他感到奇怪：「沒有腿的狐狸怎麽能在森林捕到食物呢？」這時，他看見一隻獅子叼了一隻羊跑過來。獅子匆忙吞食羊後就離去了，狐狸立即上前吃掉餘下的碎肉，填飽自己。

第二天，這種景象又重複一次。原來狐狸每天就是靠這些碎肉來養活自己。這人驚訝不已，想到真主偉大無比．對沒有腿的狐狸都安排了頓頓飽餐，我只要堅信真主，肯定也不愁吃喝。於是，這個人從此以後什麽事也不幹，像螞蟻一樣傻待著，等著真主給他安排食物。 

一連多天過去，真主沒給他一粒米，親戚朋友也沒有誰來問過他，後來瘦成皮包骨，青筋突起。就在他餓得就要受不了時，從壁龕中傳出一個聲音說：「人啊！你應該像雄獅一樣有餘食給別人吃，爲什麽要像狐狸一樣食人餘唾呢？」有能力就不要坐享其成等待他人的恩賞。有志之人自己勞苦使生活舒適安逸，無志之人，才仰仗他人餘唾，讓人們瞧不起。