朗聲四起

izua za neka nu djapalj a ciya. ui tu neka nu djapalj, ljakua nu tja pacunan na galiljegilj a qudjeljedjeljem, matu inika na mauram ta kakanen, nua za sikudan.

sa na samalji aravac timadju “ aza nekanu djapalj a ciya aku makaya a djemameq tua kakanen? ” manu pacunan a likuljav a na temangepac tu ita sizi a mekekelj a pasatjaimadju.

qau ka makalemimqud sa kani a sizi, vaikanga timadju, aza ciya pangtjezen sa kani a sinutjezan a vutjulj, sa kavetu anga timadju. ka sikadrusa qadav, aicu a namaitucu a kinudan mumalj anan uta, aza ciya avan za sinutjezan a vutjulj a sikavaljuvaljut a macidjilj.

aicu a caucau na samalji aravac ka pacun, kinemenem tu kineka maka suqayav ta liguan na kacemasan, ayatua sini kinemenemanga ciya tu mavetuvetu a ljemita sikanan. sa kana kipaqulid a en(ken) a masalu ta kacemasan, katu kipaparangez ta na veneqac ta i kacauan a kacemasan, tjara ika uri kusi kaculja kaqusav aya.

qau, azua caucau iniyanga karakuda ta nemanga sengesengan, na kiparu sasiq a nasetjaqem ita kinaizuanan, ika garavagavagav, kemaljavaljva tu sikinemenem ta kakanen na kacemasan.

cemalivat anga pida qadav, inika pinavayan tu tavatan a paday na kacemasan, a mareka qali a kasusu nekanu mangetjez a kivadaq tjaimadju, kavililjanga matu cinavu a cuqelalj ta qaljic a kinariljayan, na sekeljang anga ruac.

manu ka iniyanga temezeng ta culjan timadju, izua za zaing a kemasi ta djeljep a pucemasan “ timun a cawcau! ” makuda mun a pacual ta likuljav a izua sinipinutjeza kakanen tu sipakan ta zuma caucau, akumaya tja pacualan a ciya kikaljava kirangez ta qaliqali, a kemakan ta sinutjeza na qaliqali?

nu izau picul makuda kisamulja kikakanen tu sikaciur a keman ta zuma cawcau, nakuya na qemiladj a kemaljava ta sinipaula na qaliqali. a puvarung a caucau kipavavala a karakuda tua sikamanguaq na taqaljaqaljan, a ikana puvarung tu man saliman a cawcau, na kirangez a kemaljava sakamaya ta tjeza na qaliqali, ki izua sinan paqeteleng na zuma cawcau.

有人看見一隻沒有腿的狐狸，看上去油光水滑，好像不愁吃食。他感到奇怪：「沒有腿的狐狸怎麽能在森林捕到食物呢？」這時，他看見一隻獅子叼了一隻羊跑過來。獅子匆忙吞食羊後就離去了，狐狸立即上前吃掉餘下的碎肉，填飽自己。

第二天，這種景象又重複一次。原來狐狸每天就是靠這些碎肉來養活自己。這人驚訝不已，想到真主偉大無比．對沒有腿的狐狸都安排了頓頓飽餐，我只要堅信真主，肯定也不愁吃喝。於是，這個人從此以後什麽事也不幹，像螞蟻一樣傻待著，等著真主給他安排食物。 

一連多天過去，真主沒給他一粒米，親戚朋友也沒有誰來問過他，後來瘦成皮包骨，青筋突起。就在他餓得就要受不了時，從壁龕中傳出一個聲音說：「人啊！你應該像雄獅一樣有餘食給別人吃，爲什麽要像狐狸一樣食人餘唾呢？」有能力就不要坐享其成等待他人的恩賞。有志之人自己勞苦使生活舒適安逸，無志之人，才仰仗他人餘唾，讓人們瞧不起。