朗聲四起

izua macidilj a mamazangiljan, tjenglai aravac a mitung tua vaquan a babulabulai a itung. izua madrusa a kemasi tjuzuma a qinaljan tu maqati amalang tua tjaljabulayan a tjaljakisumaljiyan tua kana itung anga, nasaljinga tu kitan a pakaliyaw tiamadju. pai sadjaulji tiyamadju nua mamazangiljan.

sa qivu tiamadju, “ mamazangiljan, a nguljungulju a inika pumaca a caucau, inika kauri maka pacun tusa makaliljaw. ” sipadjulu tiyamadju tua uri kazuanan a masengseng. azua madrusa ka namalap anga tua valjitjuq (pakiyau), malevaleva sa kakan sa teketekel, ka penuljat anga ta valjitjuq (pakiyau), cemikel anga a mikarakudan tiyamadju.

tucu a qadaw, mangetjengetjez azua mamazangiljan kata madrusa a sasekauljan nimadju a pacun tu kemudakudanga a sengsengan. ka pacun tiyamadju tua zua madrusa sepurepurer, ljakua neka nu mapacucun a nema i pavavaw tua kikai, ljakua inika temuru a qivu tiayamadju.

iniana cuacuai, pasemalaw a mamazangiljan tu uri djaravac timadju a makaqinaljan, sa papacun tua tjaukaitung nimadju.

pai gemaljugalju, a cemalivalivat a pinakialalangan a cinvavavan nua mamazangiljan. ljakua, a timanga a na pacun tua mamazangiljan, napasasamalji sakamayan, neka nu galugulugu, a pacucun a timaimangan pinaka amin timadju a macidilj nu inika makapacucun tua itung a vaquan nua mamazangiljan. kapacun azua mamazangiljan ta kinakemudan, pasatja maleva, sa kinemnemnem timadju tu, aizu a kusikataqaljan amapuljat tjara namintjus tua kinabulai nua ku itung, avana sika namatjatjuka na mangalj a pasasamalji!

ka vaivaik tiamadju idjalan, manu izua kakedriyan a mezangal a qivu “ ha ha ha! ini kana mitung a mamazangiljan, ini kana mitung a mamazangiljan! ” qecengen isauniuni nua kina azua kakedriyan, ljakua linangedan anga nua mamazangiljan azua kai. matjalaw aravac a masa siyaqan a mamazangiljan, ljakua kinemnem timadju tu kudain a na kisiyaq anga ken, tjamanguq a mimaulavan aken aya.

pai, kemasizua anga, matulu anga a mamazangiljan, amin a kakedriyan nu temuru a qivu tua paquliqulid, sedjaljep a tjapacualan a maseqetjan nua kakedriyan.

有個國王，嗜好穿新衣服。兩個鄉下人自稱可以製作最奇特的衣服，打算好好大撈一筆。

國王召他們進宮。他們說：「陛下，只有聰明人或有鑑賞力的人可以穿我們的衣服。」

國王準備好織布機，鄉下人把錢花光才假裝工作。這天，國王親自參觀，旁邊跟了兩個大臣。鄉下人在織布機邊操作，但是織布機上沒有半點東西，他們嚇了一大跳，以為自己眼花。

鄉下人問他們看法，三人都不敢把疑問說出來，說：「這布一定是從天上掉下來的。」之後，國王又到工作室來，仍什麼也沒看到，國王依然不敢問。不久，國王決定辦遊行來炫耀新衣。 

花車駛過街上，大家目瞪口呆，以為只有自己看不到新衣裳。國王想，百姓一定是被他的衣服震驚了。突然有小孩說：「國王沒有穿衣服！」母親連忙阻止，但已被國王聽見。國王惱羞成怒，卻又想已經出醜了，乾脆繼續裝下去。

國王得到教訓，只有小孩子才會說實話，人們應好好的學習孩子們的誠實。