朗聲四起

Itiya ho mikocong ho a mitilid, maraod to ko tosaay a folad a pahanhan a mitiliday to kaciherangan. I’ayaw no kailisnan a dadaya, milongoc papihakelong minokay mikapot to ilisin no niyaro’ ko ina no mako. Adihay ko tatiliden itiya, nika caayay kanga’ay a mina’ay. Dafak maratar mikalic to cinamalay, kalahokan tangasa to i loma’ ni ama. Keriden to ni ina kako tala kakeroan, pasifana’en to nira kako to serangawan no ilisin a demak, pasifana’en ho nira kako to piperok a masakero, nika nisowalan nira awa ko cecacecay a maparo i fongoh ako. 

Ira ko limecedan ato pakarongay mihatatanam a masakero i kalikodaan, tangasa kami itira papikapot ko wina ako cangranan masakero, caay ka kahi kako. Wata ko keter no wina ako to kaca pitengil to sowal nira, orasaka malaliyang kami a tatosa. Sowal han no mako ko wina ako,“ Naw patangic han kako to ka’osian no mako a demak ” paca’of sa cingra, “ Caayay ko patangic ako kisowanan konini, nawhani, onini i, o tada tatamorongen no malaPangcahay konini, mara’od to ko mihecaan iso, orasaka onini i, todongay to o tato’oren no miso, naw no caayay ka kahi kiso sao? ”“ Caayay ka itini masofoc a mato’as kako ” han no mako a somowal, “ Cima kiso? na icowaay kiso ” saan a maketer, “ Naw patangic han kako? ” hanako a langiwngiw ko wina ako ya naikoran nira a mikaketer.   

Pisakalafian to, papitanam to ci ama mica’edong toya misanga’an nira a losid. Pasowal sa, “ pafelien to ako kiso to malo losid iso, ka’imeren a misalimela tangasa i kalitengan iso! ” saan. Pakao tadamaanay a dafong ko pinengneng ni ama tona losid a maceki ko faloco’ no mako, mato pifengiw to nika fangsis no epah, mana hatira to ko kalimela nira, harateng han deng i kailisinan aca a cicaedong, itiya to maharateng ako koya sowal no wina ako, “ Cima kiso? Na icowaay kiso? ” sanay a sowal.

Dadaya sato makakayakayat to to ’alomanay a masakero, satapang  saho sa’ifecang sa ko wa’ay ato tatelecan ikor to sakowaming sato, o faloco’ to salipahak sato. Itini i kalikodaan to a manengneng ko kalacecay a marikec no finacadan, ya keter no faloco’ mafasaw to, mahapinang to no mako koya sowal ni ama. Makafana’ to ako ko katadamaan no serangawan , no Pangcah, malasaka kadofah to no ’orip ako. Miaray kako to pikerid no  ina ako i takowanan a mikapot to ilisin no niyaro’.

2個月的暑期，豐年祭前一晚，媽媽要我和她去參加。作業很多，卻無法拒絕。隔天中午到外婆家。媽媽帶我去祭場，和我講述豐年祭的點滴，教導大會舞蹈，我卻一點也記不住。

會場前有一些少女在練舞。媽媽要我一起跳，我拒絕了。我說：「為什麼要逼我做不喜歡的事？」媽媽說：「這是你的義務。是我們阿美族人最重要的責任。」我說：「我又不在這裡長大。」媽媽說：「你是誰？你從哪裡來？」我望著她生氣離去的背影說：「為什麼要逼我？」

傍晚，外婆要我試穿她做的衣服。外婆說：「我將財富交給你，你要好好珍惜它！」我覺得很震驚，只是一件祭典穿的衣服，為何那麼重視？我想起母親的話－你是誰？你從哪裡來？

晚上和大家手牽手跳舞，腰和腳從僵硬到柔軟，內心也逐漸愉悅。族人的心團結一致，內心開始明白外婆說的話。我領悟豐年祭是阿美族獨有的文化，生命因此豐富完整。感謝媽媽帶我參加部落豐年祭。