朗聲四起

O sida’itay a faloco’ haw i, o kakalimelaan a pinangan no tamdaw, o sakakakafit no faloco’, sakalali’ay no tamdamdaw ato sakanga’ay no kitakit no mita.

Yo cecay a romi’ad, romakat kako i lalan, ma’araw ako ko cecay a fa’inayan, macokeroh ningra ko romakatay a mato’a:say a fayi^, saka matilo’ koya fayi^; nika oya fa’inayan a tamdaw i, caay palicali:cay toya fayi^, caay haca^ pipalowad, lali:w saan. Yo paka’araw kako to matiraay tatiihay a pinangan no tamdaw haw i, rokrok saan ko faloco’ ako a matelii^. O roma^ i, ira ko cecay a wawa^, o micodaday ho^ i kwo-syaw, paka’araw ciira to nikatilo’ noya mato’asay i, tafesi:w saan, awaay ko sini’ada^; o roma^ haca^ a wawa^, samatiya sa caayay paka’araw toya mato’asay a fayi^. Oya sa a fayi^, mangalay a lomowad, nika caay pakalowad, awaay ko ‘icel ningra. Toya tatokian, ira ko cecay a kapah, paka’araw cingra haw i, tangsol sa a mitawos toya fayi^, ta ‘afofoen ningra a palowad, tihtihen ningra ko tahefod no fodoy niira, ta licayen ningra koya fayi^, “ Mamaan kiso ina^? Cidoka’ ko kamay iso haw? Nga’ay ko wa’ay iso haw? ” han nira. Ca’of s akoya fayi^, “ Aray wawa^! Awaay ko maan ako! ” saan. Maherek a palicay ta liyas sato koya kapah. Sowal sa koya fayi^, “O tada fangcalay a wawa^ kiso! ” saan. Maherek a somowal, ala^ sa to congkor, liyas sato cingra.

Ano ma’araw iso ko matiniay a demak i, masamaay ko harateng iso? O harateng ako, itini tona hekal, ira ko fangcalay ko faloco’ a tamdaw i, ira: ko tatiihay ko faloco’ a tamdaw. Ano mangalay kita a lipahak a ma’orip itini tona ka’oripan ita haw i, o kasasingodo^ ato kasasidipot ko nga’ay. Anini^, tanektek ho^ ko tatirengan ita, caay ka harateng ita ko matiniay a demak, nika hacowa:ay a romi’ad, mato’as to kita, caay to pakarakat kita i, alatek milongoc kita to sadama^ no nimani:ma^ a tamdaw. Ira ko sowal no citanengay a tamdaw, sowal sa , “ O sakalali’ay no tamdamdaw ato sakacakat no kitakit ko halipa’ayaway sida’itay a faloco’.” saan. Nanay pakatayalen no mita ko ciolahay a faloco’ ita. Ano mareko^ no mita ko kasasiolah haw i, o lalipahak kita, o malafangcalay konini a ka’oripan no mita a kitakit.

憐憫的心是人的美德，是社會和協、敦親睦鄰的基礎。有天在馬路上，一位中年男子推倒了老奶奶，但他沒有道歉或扶老奶奶起來，揚長而去，許多學生看到老奶奶摔跤，都與她擦肩而過。老奶奶嘗試起身卻沒有力氣。一位男同學過去扶老奶奶起來，他就走了。老奶奶說：「真是一個好孩子。」說完，便拿著拐杖走了。

今天發生的小事更讓我感動，我應該向他學習。讓我們人人貢獻出一點愛，從身邊的小事做起，那麽世界將會更加美好。