I tini i takaraway a lotok kako a maro’ sa kiso, i tini i tatihi^ no mamangay a ’alo^ kako a maro’ han ako kiso.

Ira ko takara:way a kilang itira sa kiso, ira ko carascasay a sa’owac itini han ako kiso.

Pakatengil kako to pilowi’ no lotong ato fafoy sa kiso. Pakatengil kako to soni^ no ’ayam ato fawofawo^ han ako kiso.

Pasowal haca^ kiso, “Paka’araw kako to langdaway a kakarayan” sa kiso; nika paka’araw kako to kangdaway a riyar han ako a paca’of kiso.

Nikaorira, malecad ko sowal no mita to safilengo^ sa ko pinaloma to panay, lofic sa ko heci^ no losay ato ya malalokay a matayalay.

O niyaro’ no niyam itini; i kawanan, ira ko takara:way a lotok, i kawili^, ya takono:l sanay a lotok no pasawali^. Itira awaay ko intoc no kay-sya, caay ka ’aloman ko makatay no tamdaw, awaay ko masamaamaanay a dawdaw, awaa:y ko nikangiraw no tamdaw. Nikaorira, i kasaniyaroaro’, ira ko mamangay a lalalalan, mali:kat ko folad to dadada^, awaay ko rawraw, fangcal ’arawen ko taliyok no palapalaan. Cecay miheca sepat ko palapatan, ano pikarotan to, ano pipalomaan to, ano pilitodan to, ano pi’anangan to haw i, ira ko kasasiroma no taliyok no palapalaan a ’arawen.

I kacanglahan, sa fangcal sa nengnengen ko kahengangay falo^ no pinaloma^, ira ko ’odal ato ’adipapang a maefer itira, tadamaan sa ko salongan. I lalood, ya nipalomaan i palapalaan i, masomad to ko tilid. Oya to sakangdaw saanay a pinaloma^ to panay. ’Araw han ko matayalay i, lilocan to ko ifangat. I tini to i kafalawfawan, sa tomeli’ sato ko heci^ no panay, matiya o ekim, feriw han no fali^ i, mananoy ko heci^, marahrah to. I tini to i kasienawan haw i, o ’asisiw to ko ma’araway i palapalaan, malapisalamaan no wawa^ a matatawa^ makako^ko^ ato midamek to fonga^ itira.

Ano ira to ko faliyos i, malosa’ayaway sapi’ading to fali^ kora takaraway a lotok; ano maroray to ko matayalay haw i, malo pipasa^sa’an nangra itira. Matiraay sa:ca ko ka’oripan no mita saka, mapalowad ko nga’ayay a pinangan, mafana’ a mi’imer to serayan, mafana’ a limela^ to maamaan, halipalada’ to kinaira i cimacimaan. Nanay marayray ko matiniay mafana’ay a ma’imer to ’orip ato limela^ to ka’oripan a serayan.

你說：「你住在大山裡」。我說：「我住在小溪旁」。

你說：「那裡有高聳大樹」。我說：「這裡有潺潺流水」。

你說：「你聽得到猿聲豬吼」。我說：「我聽得到蟲鳴鳥叫」。

你又說：「你看得到蔚藍的天空」。我也回答：「我看得到湛藍的大海」。

我們都說：「還有綠油油的稻田、黃澄澄的果園以及純樸善良的人們」。

我們的故鄉，右邊是中央山脈，左邊是海岸山脈，沒有工廠煙囪、車水馬龍、燈紅酒綠、喧嘩爭吵。卻有鄉村部落、田園小徑、星光明月與溫馨寧靜。 

春－田園裡一片的油菜花海，美不勝收。

夏－油菜花變成了稻田，農人們汗珠雨下，備極辛勞。

秋－稻穗結實累累，象徵著豐收。

冬－稻草人爭奇鬥艷，孩童四處嬉戲，還有烘窯。

它，颱風來時，幫我們擋風遮雨，人們疲憊煩憂時，它又成了休閒遊憩放鬆的好去處。在這樣的環境成長，孕育出我們原住民的天性，它教會我們愛護大地、珍惜資源，我們要世世代代，珍惜保護這片人間淨土－後山。