朗聲四起
mipil ita tu sanu na masang ay lazat, “ta sudadan yau belawan, ta sudadan nizu nengi ay lazat”, wanayka ta sudadan ku mai tu nianiana. tuRantuRabi ti, mai ti tu sunsuni, ngid ti iku qaqenut, mai iku tumqez meliayam tu qaninanan zin na patudan ay, pasi qazuka ta sekingan, mai nengi anem ku, uumanan ku sinanam tu naqunian qawka mai qakalingn, yau pa ta uRuan mai makalingun, temuzus tu tangi qawqawman azu suppaR ti azu melisaw, azu yau patudan ta kinilan ku temud tu naqunian. pisapat ti nisikawman ku mai ti tu sasanu, uu maken mai ku mesanem, ussa pataqsian ay lazat aiku! muwaza nisudadan ku tu nitud na patudan, padames niz pasazi anem ku sinanam, sasabidang ay sasudadan sudad, temuzus tu tangi qawqawman meRayngu, ta kinilan ku yau nengi ay sudad temud tu naqunian ta sabidang meqasiR, niz ti mai tu nianiana mai tu lazat mengid ay tepuluk. meliyam tu sasekingan qawqawman mengasan mai temuRang qenasuppaR ku, wanma tangi qawka suppaRan ku deddan, duki qaninanan seRay mai melana timaisuan dadadas ay anem.
古人說，「書中自有黃金屋、書中自有佳人」，在我的書裡只有攻不下的城。夜深人靜，不斷的反覆練習解題，難道是我的努力不夠？儘管花了時間，下了功夫，至今仍沒有進展，難道是我的天分不夠？
儘管做了筆記，費盡苦心反覆練習，應該要被解開的答案，依舊毫無成果，備考的進度依舊緩慢，只有在這時才覺得時間的寶貴與無情。精神與毅力隨時間流逝而消退，只怪自己平日貪玩，不懂得累積實力與經驗，不願面對能力的不足與疏漏。