朗聲四起

musa’ ku’ magal yaba’ mu wan mqumah qmayah sa mezbuq kaxa’ wayan,

baha mswa’ ungat lgan maku’ musa’ magal hiya’, ulung pksyugan saku’ ni mama’ mu Torak niya’.    

kyalun ku’ mama’ mu muci “ piray Torak mu qani, nhai’ hali stnaq yaba’ su’! aw’ini’ cyux moyay pkangi’ la! ” sun ku’ niya’, ru “aw’! ” sun mu.

pinqyuwan ku’ mama’ mu sa wayan muci ungat lgan qnxan myan sraral hga, ana inu’ maki’ ‘son myan ga, mutuw siy pkangi’ kora’, nanu’ wan kiya kora’ ryax ruw! lungun mu qnxan sraran ga, mqzinut balay, cingay balay pcyogan misu qani hiya’ lgi helaw tehuk halan lrwa! ini’ hriqiy sa mkangi’ kora’ qu ryax la, ru cingay uzi qu pinciyoaw la. 

ana uzi ga, wal lhbaw’ uzi qu pnanga’ misuw uzi lgi, siy ringiy sa Torak kora’ qu pnanga’ la, qutux uzi ga Torak hya’ ga cingay uzi ringun niya’ la, ana mpuw pnanga’ ga ini’ niya’ qtnaq ringun na’, raral panga’ sami hya’ ga,  mutuw nanak tnaq spanga’ saxa’ qu spanga’ myan, misu qani hya’ ga ulung maki’ qu Torak lgan ta’ lrwa, blaq balay misu qani hya’ la.〞

nanu’ prayun ku’ Torak mama’ mu ga, lungun maku’ ke’ mama’ maku’, si ktay, ktan maku’ cyux memaw ini’ baqi mita’ qutux squliq, tgyut tgyut sobih lga si baqi balay muci yaba’ mu’ la, hazi’ ku’ niya’ ktan lru, cyux si hngaw syaw tuqiy mnaga’ knan la. 

tehuk ku’ bih niya’ lga, nyux memaw si qarus na yabux gi tohiq hazi’ pnkngyan niya’ lruw! kyalun ku’ muci “ mswa’ su’ la? swa’ nyux si qarus kora’ lukus su’? ” kman yaba’ mu muci “ mingqenah kn ssawni’, ana ga, nanu’ zyuwaw su’ ssawni? swa’ su’ mqsuqi’ mwah? ini’ ga zngyan saku’ ga! laxi uci qani babaw niya’ lga! ”

kyalun ku’ muci “ zngyan ku’ balay lgba’! tnaq ku’ miru’ awsa’ maku’ sikeng! “ yani su’ mungi’ su’ krryax, ini’ ga kbrsun saku’ ga? ” maha, ga siy saku’ psyaq nanak, ru hazi’ lmnglung kya yaba’ mu maha nyuw maku’ tqlihan lga, ru kmal muci “ cya kinzyaqih inlungan su’wah! laxiy kbrus hiya’! si’ cikay lungan bnkis! ” maha kmayal hya’ ga, baqun mita’ sa cyux mqas nanak inlungan niya’ hya’. 

前天我去接我父親一大早就去山上的耕地工作， 因為我沒有交通工具可以去接他，幸好叔叔把他的車子借給我。 叔叔跟我說：「你開我的車子，趕快去接你爸爸回來，他可能正辛苦的走路中呢！」於是我說：「好！」這樣。

叔叔有跟我講過：「我們以前沒有交通工具，不管要去哪裡都是用走的，因此很多時間都耗在那裡。想起以前的日子，真的很辛苦，如今會做的事情就比較多，因為時間都不必消耗在走路方面啦！況且現在背的東西也減輕了很多，只要把揹的東西都裝上車子裡，就算十個人的揹量都綽綽有餘，過去我們只能衡量個人揹的量來揹，現在是好在大家都有車子當交通工具啦！現在實在是太好了」。

我開車的時候一直想著叔叔講的話，忽然，遠遠的望見一個模糊的深影，慢慢接近之後，辨認出就是父親的樣子，他大概也看見是我之後，就在路邊休息等著我。

當我到了他的身邊時，發現他全身因走路而汗濕滿身，於是跟他說：「您怎麼啦？怎麼弄得衣服都濕答答的？」父親說：「我剛剛有用跑的，可是，你到底再做什麼？你怎麼這慢來？該不會是忘記了吧！以後不要在這樣囉！」

我跟他說：「我是真的忘了啦爸！因為我忙著考試的事情！」

「你就是有常常忘記的習慣，該不會是騙我的吧！」 這樣講，而我只是笑一笑而已，他可能是覺得我在戲弄他吧！就說：「逆真的心裡很壞ㄋㄟ！不要騙人喔！要尊敬老人喔！」這樣講，可是看得出來他還是很高興的。