朗聲四起

intaw mu, mau na iniyan za ’azin na temama, venaaw kanantu alrak na pituwa lra tu ’ami. nu mukuwa ziya salrangana kanantu ’ali’an mukuwa kivangavanga nu muruma’ mu, paranger kanantu ’azint na kiruwaday kani punapunan mu, salaw kana ’azi penauwa zi nantu anger salaw kana salrengseng. ini mu, mau a tu vilinaw nantu alrak zi mukuwa kikaruna, a azu kana wari nintaw inuvasukan na lremak. nantu ahelran za uwaitrasan za palizing zi, iniyan za wari milralrang kantu alrak kenama, mahelrahelr kiruwaday kantu ruma’. i makadadalan mu, emangeanger kanantu alrak za mekan nay? zi traatrangis awlra? zi tu anger mu, ’azi pakaretra’, zi meredek lra kanantu auwayan kikaruna, zi padingwangwa muruma’. mau mu, ini na alrak salaw malrazam za anger, amanan na mare’alav tu kuwayaw. mawmu nantu anger ’azi pakaretra’, tu kuwazuwaw lra kemipiya nantu kiyakarunan zi muruma’.

meredek i ruma’ mu, alrupe’ lra izu na alrak. intaw mu, payas atra’alr atu anger. natu ulepan kanantu inuwayan kikaruna zi inuveliyasan muruma’  mu, ’azi lra pakakuwa tu zazek. uri alralrupe’ mu, pakunamun lra muras meri’enup. kana traruv i makasavak mu, kazu a sakaysingan a pawmēn (泡麵) mu’ilra! “ini na alrak mu!” kanantu ’ilremesan mu, mukuwa kanantu alrak na alrupe’ zi tu uwayaw taptapaw tu dezek. “kemuda zi kemani u ma’ulid mianger?  kemani u matulas? na’uwi na lre’ap milritra’ lra zi ta pavase’anay kani eman?” ini nantu kinuwaniyan kanantu alrak mu, zatu kininatrayan tu ’azin mau ziya kemani maselru kanantu alrak. “’azi ku…”kema zi mangesenges marengay, “’azi ku matulas,ini… ini mu, vaveray kaninu zanu keraraviyan.”

nantu ikuwaani nina alrak mu, penauwa za tuki kana uwaruma’an ni temamataw zi paruzang parevias za zuwaya kaysingan za pawmiēn. tu ekanaw na sakaysingan , na sakaysingan mu, tu vaveray kani temamataw.  makaud za piwari muruma’ i temamataw zi kalritek lra. mau na kemani zi tu traruvay kana traruv ’aziya lritek. kinger i temamataw ’azi marengay za emamana, tu uwayaw kapetraw, zi mena’u kanizu na maresemak na pawmēn: “wa! aku alrak, ini mu, mau na maraimaramaran na pawmēn i kani punapunan!” na lralrak aramakitenga lra mu, ulra tu kasamazan, mau izu na ma’iza’izangan nu pamelri maselru kananta lralrak mu, ta ka’uringetraw ta anger marengay ta kananta alrak za, “irayan! pamelri ku.”

他是個單親爸爸，撫養一個七歲的小孩。出差當天，父親因為要趕火車，匆匆離開了家門，但一路上擔心著孩子。即使抵達了出差地點，也不時打電話回家。然而因為心裡牽掛不安，便草草處理完事情，踏上歸途。

回到家時孩子已經熟睡了。正準備就寢時，突然大吃一驚，棉被下竟然有一碗打翻了的泡麵！他在盛怒之下，朝熟睡中的兒子的屁股，一陣狠打。「為什麼這麼不乖，你這樣調皮，棉被髒了要給誰洗？」這是妻子過世之後，第一次體罰孩子。 

孩子抽抽咽咽的辯解著：「我沒有調皮，這…這是給爸爸吃的晚餐。」原來孩子特地泡了兩碗泡麵，因為怕爸爸那一碗涼掉，所以放進了棉被底下保溫。

爸爸聽了不發一語地緊緊抱住孩子 ，看著那一半已經泡脹了的泡麵，「啊！孩子，這是世上最美味的泡麵啊！」

孩子即使再年幼也有他們的尊嚴，如果父母發現錯怪了孩子，要勇敢地向他們說：「對不起！」