朗聲四起

iku maminma ka akurudru dria si madalamedria iké sesa viene, cengleli Ténsɨ, agucu mcédra magaucun kua, “pasaili musu sulte kné” isipiele muknula na pasailina asultane. suka talra dronga mcé ni icikale mumurua ne ni amé na rikoro sakuldru kuldru mosobaka, “dɨe peta ka pincege miti capan nisu duepeka isa draduepe.”

a mamin ma tidekere nakuana sulate si ki dredreme, mgacudra tardro bké dra, nigaucu ka sakura margi, tmékua msoloaka:mna mna taka valvalke iduru miti mgaucu na marrudenge, masubaka ki mama “buruene na ico ni buburu mu su na valvalke, kurathesu agaucali sua ka ni kargai maksua. ”

bké ni mamin ma piké kidredre meli, malra kɨkɨ sovili pakdredreme, bothi kɨkɨ na pasalili.

iké li dane, madalame ki mama mlilivi iké na viene. amara kuku ni pua tmacali mecɨ ngipili, “ha ha, tumé musu na vivi” labilri keke mama na mecɨ ngipdra, kerker mamana. sungingiri nga ki mama, puala kɨkɨ dria mecɨ tluadra, la psoba kakeke dria, “tumé musu na gaucane na vivi. ”

我的爸爸對我既嚴厲又親切。有次我為了看電視，隨便完成作業，爸爸發現我做錯很多題，嚴厲地告訴我要認真。他對我的課業和品德要求很高，但平時其實很和藹。

有一次，我對他說：「當小孩真倒霉，不能對大人兇。」爸爸卻說：「我生氣是為了你好，希望你成為有用的人。」這句話我一直記在心裡，提醒自己隨時反省並改正錯誤。我的爸爸有時很兇，既是我的長輩，也是我的朋友。我既怕他，又喜歡他。