朗聲四起

Ma qabasang a, mu’haz azak andusa’an tina naak miqumic, uka’ is duma tatacan, maca tina kinak mantan maqasmav kuzakuza, mamananu a cia pissanglav. Kaupadiqanin a tina kantitingmut ancaqas laupang linabut ta sanglav satu’un cia punha’an babalivas sanglav isbaliv, ishuvaiv is tilac na kaunun zami. Ma azak asat kaupaqani’an munba’av tinlukic, na ispalusapuz pitdia qaising.

Madaing in azak, maqtu in min’unit masisipul, munca’an sipulan masipul,m’uaminin ca kaviazi naak munca’an sipulan masipul. Maca pudanunin nainka han sipulan, buntu patan’a zakun tu makua kat nai ha’an sipulan, manahipa nai han sipulan muskun masipul,muskun kavivila. tutuza tu mamang ak maqanuasdaingaz!

Maca na munludun azak tinlukic na makaha’an silas daisiqdaing is sipulan laqai, mina ha’an azak nata saduu nai iha’an sipulan mapatas i patasan, nii azak maqtu muskun nai ha’an sipulan masipul, mamang macakbit sala ca is’ang inaak, hantudip pismantuk azak tu maca ickuinin na maktu azak amin maszang nai munca’an sipulan masipul.

當年與母親相依為命，全靠母親種植蔬菜為生。我每天必須幫忙做家事。時值讀書認字的年齡，玩伴都已上學。每天出外砍柴，都會經過學校操場，在操場上看學生，自己卻不能進去，幼小的心靈感到了失學之痛。當時盼望會有一天，我也能夠去上學讀書。某天晚上，晚飯後坐著休息聊天。我說：「媽媽，我想要到學校去念書。」媽媽說：「下學期開學時，我一定會送你到學校去念書。」開學後，我終於如願以償了。