朗聲四起

kupitʉkʉ asapu, manikia atʉatʉhlʉngʉ hla asapuaʉ mʉmʉa ia, rianʉ mavacangʉ. tumua pasakitʉrʉrʉ, iniciki tuahlʉ atʉatʉhlʉngʉ kuasapu, maci aunana apasamamanganʉ tumua asapuisana ia, arataicu ka arapamahlʉmahlʉngʉ.

apulava asapuna ihlakia takacicihli, pahluaili pasamia hlicaliva. tiarata aunana umahlikua takacicihli, arukucuaicu a hlimʉtʉngaʉ hliatʉhlʉnga sipualisʉhlʉna, ulavaisa ngasamana patailia atʉatʉhlʉngʉ hlicalivana.  auninikia umahlikua sipuamia cucuari. mairahlu macahlia sipavʉhlʉvʉhlʉra sitakuamiana, ngasamana apalapala usumanʉ, maci tuahlʉ mungahlangahla ia, ahlikimana’ai tiapili tarʉtʉahlʉ.

kucu pahlumiamia hlipalakulaia, ulavaisa marasipacacacu. akitimana ahla kuakiti, rianʉ marahlicalivacu. ihlaisa’ai ma siangusipana tamuucu pakacalai, ma cucuari taruatʉahlana pasamiana. maruahlʉ pi pasamia, pi arumuka pi arukacalai maru takacicihli pi pasamia, kuli’i maru sipasamia mʉmʉa, maci kuasapu hlicaliva, miungu ariari kucu akita palava. “mavacangiu i?” ausi kupi hlitapusahla. maniki ia tumua maliatʉnʉlʉ atʉhlʉngʉ hlicaliva sitarutʉahlana, hlimaru ucani ngʉtʉhlana siatʉhlʉnga mavacangʉ ahla takuliacʉ.

muamuamuarʉ, hlicaliva pasamiana arakucu pautuahlangiaʉ, ulavaisa pi tʉkʉ matisapuisana. ucaniika palʉmʉlʉmʉ pautukarahla, mairahlucu kupi hlitacacuruna. ahliki’ai maru ahla’amisana, tʉkʉ hlipasakitʉrʉrʉa hla hlipasamanganʉna, ausicu rahlʉngʉ kahlamara, mavacangʉkai kupatisapu takacicihli.

ta’iaraisaka cucu’u mʉmʉa tuahlʉ asapu, kuhlaisai, hlitumamahlʉngʉ maraiahlʉ pasapu, ta’iaraisaka tuahlʉ a asapu, hlicaliva takacicihli hlivu’una.

maci kuasapuaʉ, mairahlu kuasapua, akuaini a uramangʉ pasamiana mara mavacangʉ sipasamanganʉ. tamuucu takuliacʉ, ucaniika mairahlu akuanisaʉ. maci uka’a sitahlamiamia maisukasʉ, tiaraisa ku utuasamahlʉ, akuaini pautʉtʉrʉa hliahlumia sapi cucuaari. maci tuahlʉ, kukia asapu, kukia mʉmʉa piatʉtʉrʉ.

musa micʉcʉngʉhlʉmau, miungu ariari kuau patʉahlʉ, ma uamia uahlusuhlusa uamia sala’ana, maru’ai misaini sapina, maci ausi tʉkʉ hlamuna, macahlia tʉkʉ cucu’u, macahlia mʉmʉa puaruma tihlaravai cucu’una.

不想忘記，即便留戀也好，絕望也罷。要有多堅強，才敢念念不忘，即便這樣，曾經拚命地想去忘記，卻愈之清晰。

將絕望留給自己，回顧毫無留戀的背影。又何必這樣作踐，將僅剩尊嚴耗盡，最終又能留下什麼。沉溺於故去，何處安放未來。明知一切自有定數，又有怎樣的期待，若一切能重來，是否還選擇遇見。

毫無意義的掙扎，終究變為笑話。也許是命運的垂憐，在未來某一時刻相遇。「你好嗎？」又顯得毫無意義，但終究感謝曾經莫大的緣分，有一段或喜或悲的記憶。

悄然，時間模糊了曾經、終於想到放棄卻突然發現，早已沒有了興致。也許，曾經的堅持與倔強，會像樹梢上殘存的幾片黃葉，慶幸自己沒有一直沉溺。

如果不忘記，即使不忘記，又怎能阻擋，時間將刻骨銘心變為了懵懂往事。多殘忍，卻又必然。如果沒辦法抵抗，何不面帶微笑。又怎能確定未來的模樣。如果可以，不要忘記，亦不必說什麼承諾。

去追尋，你永遠不會知道，下個路口會有怎樣的景色。如最初一樣，滲入靈魂。