朗聲四起

Makasimsim hen kaku tiya saayaway nu maku a talalutuk, mamelaw kira nisanga’an tunu kilang a luma’, samihemiheca saan a sisuledan sisa matahepu tu nu suleda kira badahung, kiya sinisanga’ tu luma’ i tarakaway a lutuk hakiya? Nima a nisanga’an hakiya? Kiya misanga’ cira, u sapimaan nira? A cima hakiya ku papalitaan? Cima ku paca’ubay saw? Suelinay awaay ku maru’ay tira luma’an, awaay ku tayniyay, a cima ku maru’, iraan a cacay u mitaelibay a talalutukay, a itiyasa a ira ku maru’ay.

I matini saburesak saan ku suleda, atu salangdaw sananay a madicemay a kilakilangan, naytuya a masadak,saremiremiad satu kaku i tila tangasa i matini… Sulinay pamananukas aca kaku a tayni. Ira suleda mahaen tu ku nikahetik, karemasak i tuetuemanan a kakarayan,ira kilang satu tuku saan a temireng, awaay ku engiengiw aca, sulinay araw sidemak tu waca! Na awaawaayay ku maru’ay a luma’ tanengal tu. Iyah! kiya mahaen hakiya, tadamatenestu i tuetuemanay tu a lutuk, irasa ku tanengalay a maanen a caay kabahal kapaaw hakiya! Sisa aluman ku mangalay a mimelaw sisa rinuk sa amin, kayhaw sademsem diheku a melawan nu heni kira tanengalay, sisa aluman kira aadupan tuku saan a madiku itila a mabuti’…

Satuku satu kira matu’asay a misimsim,a tayra a mibuhat tu panan. Buhat kawsa araw mapacekuk, awaay ku engiengiw aca nu hekal, u suledasa atu kilakilangan, tawa sa kira matu’asay, liyut sa a miedeb tu panan, micumud i luma’ miliyaw aca cira a misimsim. Tueman hen ku remiad, pacici hen ku suleda a materak, iraan tu u likat nira luma’ tu micidekay misalikalikat tu i lutuk ku suleda.

第一次上山時，發現一座孤立的小木屋，屋頂被積雪覆蓋。當雪再次降臨時，小木屋突然發出微弱的亮光，吸引了許多動物圍觀，並感到溫暖。隔日，天氣放晴，屋門打開，出現了一位面帶鬍子的老伯，他的身份無人知曉。老伯在火爐前沉思，並且開始想像自己是世界上唯一的存活者。當有人敲門時，他打開門卻什麼也沒看到，只有雪和靜謐的森林。老伯微笑後繼續思索，直到小木屋的微光仍在雪地中閃爍。