朗聲四起

Haiza’ qabac pakatuszang, macuav pakadedaz maqasmav va bananaz ican quma kukuza, maca heza’ elu’an na muda naip munludun qanup, maca hezin mainacan qanup pa ispaqusil cia ka bahicia, anaqa’ atumacqengun ni tastu’acang tu bunun, tuza tu macuav madu mindangaz zi bunun, macaheza’ a meqdi’ a munitanaip mindangaz, tupaun ni tastu’acang tu masazangcangan tu bunun.

Maupaka bino’az tu macuav amin masaulvaz malkacia bunun, isqancaipan matin’an ni pusut cin huluc, maqasmav amin ican quma kukuza, macucuaz zi kakaunun, minang ngi madoq, makaskas, manatu’, pisanglav, maca heza’ uka’an ni huluc ca’ aivan cia ki sintin’un cia, tuza tu macuav masazangsang, maqat tastu’acang tu bunun na matumasqen amin ni tastulumaq di.

Maupa’ i talmadin pasiza’a uka’ i uva’az, dungzavin na bananaz nitu’ asa mulumaq qi’ makazhav va is’ang aupa’ uka’ i uva’az, tis’uni isti’ a minpakadikla’in, ni’in tu pakacihal, maqa binano’az za qanciap matin’un ni pusut, maqa bananaz za, qanciap qanup pi qanvang cin taqdung. haiza’ cia binanau’az mac’an na qabang, haiza’ cia bananaz mac’an na qo’hal li taqdung. maqat’ binano’ az za malmananu madikla, ni tu masaiv bananaz zi huluc, patupa ka dadusa pakatuszang tu cimaq qa pinvai’ i’ ican makazhavan, lapapavan tu ludun, munha’an nai tongkusaveq tu ludun.

Sanavanin na, pavaz nai masabaq. makucia ka bananaz zi hima tu qo’hal li taqdung pasapal, hima’ a qo’hal hilhilun, makucia ka binano’ az zi hima qabangpucut pasapal, hima’a qabangpusut hilhilun, micqang bulva’in na, dungzavin makazhavdaingaz, maqat binano’az za nitu maqtu’ usaba’qan ni’ makazhav daingaz, nitmaqtu sitmang ngi kazhavdaingaz, tupa ka binano’az tu’ “Mapatuca! Mapatuca!” i namatazdau, ni’a bananaz mapatuc. Muqna ka binano’az tupatu’ “Papatuci! Papatuci! Hii! Hii! Hii!” maqatbino’az za’ iskultun puzungpuzung makitaluq mudan, tupa tu papatuc papatuc, mindang kaz za bananaz, saduki indangian ni bino’az cia ka, kaupin ni pucut ta ican saipalancia, maqat bino’az za min unin luqe’ kusbai, tupa’un na “luqe’ i’ tu papatuc”.

Istaqo’epi bunun tu’ altupa’ uka’i uva’ az za nitumadikla’ a isang, maupa’i icia’ epi tamadiqanin tu sindailaz, paiskatudip pa’ maca’uka’i uva’az za asa tu sepuk ki icia bunun tu uva’az na toqomican ni diqanin.

以前有一對夫妻生活過得非常好，先生除了耕田外也常打獵，而且是部落有名望的神射手，狩獵時常有很好的運氣。獵得的獵物都會與鄰居分享，而獸皮則曬乾存起來保存得很好，尤其是大型動物的皮。

老婆平常在家主管家務，對布農族而言是一位負責盡職的家庭主婦，也對織布手藝相當有天分，被鄰居稱為賢內助，因聚少離多，漸而感情有了變化，有天老公下山回來，老婆連看都不看，也不給老公蓋被子及織布的衣服穿，而發生爭執。因此老公生氣地提議要到山上冰雪之地比賽誰耐寒，老婆答應並帶了十件的麻布，老公也帶了十件的獸皮，真的開始爬山來到下雪的地方（卓社大山）。

天氣這麼冷，兩人都鋪了五張布在身上，到了半夜雪下越厚，老婆一直叫老公，點火、點火（papatuc papatuc），但老公不理，結果老公卻聽到老婆往深谷的森林一直叫papatuc papatuc的聲音，老公一起來只聽到老婆的聲音往山林間飛走了，老公很後悔地說，人活著一生要彼此相愛、互相饒恕，夫妻的恩恩怨怨要用耐心款待。