Maki qutux mhngan tbuyux cu mhkangi maki ryaniq piyux inlungun, uka rangi mu mwah smbes kingan, nyan si kpongan inlungan ghiyaq ru m’wiy, smoya maki cquliq muwah sinkilux inlungan.
Muwah cu cka qhoniq na hlahuy, ksuna cu mtasaw na insuna, ana inlungan wan si kusa wax ksliq, ptbux kinlhul cka na byaling wan si klhbaw hi, behuy mwah qmapah rqenas si klhbaw hi uyi, si cu cmaya maki cqani.
Ini kbsyaq lga mbinah cu mwah muyax la, ana ga thiyaq calay pinhkngyan mu la, ana ga nyan si giway tkyari kya, hay nyan ta tkarux la maha cu, mnkux inlungan ru mngungu ksliq. Sqqe cikay kayal lga lokah mlbil hi mu, yani hayi nyan si hap bqni tltu nya, ini kbsyaq lga pisan hayi wan ktayux ssaw na cquliq, mnkux ru mngungu cu, hmcwa cyu mu baqun ktayux hiya, ana lukus ru snonux ga nyan mlaka mtakuy, mnkux cu ru sm’ang cu maha ini misu knguy, garing kya lga wan si k’uka sasaw cquliq qaca la.
Ini kbsyaq lga uka yulung nya la ru blaq kayal la, nyan lu cinqenas mhtux qabax knituh ru byaling la, ru mhngaw behuy qqe nya la, ana ga baq cu nyan cqrux mhngaw glasu blihul muyax la, gmawah blihul yaya kmayan mha laqi uwah cka muyax, masoq cu phapuy rngilsumul la, wah maniq la, mqas cu calay mung ru msboq royiq la.
夜晚,我獨自的漫步著,來到樹林,呼吸着新鮮的空氣,讓我的心情舒暢了許多。
過了許久,我原路返回。可是走了很長的時間,發現自己又回到了原處。似乎迷了路,我越想越害怕。過了一會,我好像看見了人影,接著一陣風吹來,我嚇得直打哆嗦,而影子竟消失不見。
我就這樣呆呆地站立者,默默地注視着四周,樹林裡陰森可怕,所有的影子都像一隻隻的魔爪,伸向了我。接著烏雲遮住了月光,天空慢慢地暗到伸手不見五指。我想要呼喊,卻無法發聲。我開始拔腿狂奔,死命的往前跑。一邊跑,也一邊唸著「上帝救救我」。不知道這樣跑了多久,開始覺得筋疲力盡。