朗聲四起

Ma-aq tudiip ang a, lusqa saak undusa-an i tina uka duma, sia amin tina ka maqasmav kuzakuza, pismananu pissanglav. Daqdaqanin a tina kantitingmut ansaqan i lopang linabut tu sanglav masatu punhaan babalivan isbaliv, iskohuvaiv i tilas tu na konun zami. Paaq pu-un asa saak tu daqdaqanin munba-av tinlukis, malusapuz pit-ia qesing.

Madaing in saak, maqtu in min-uni isnanava-an, isnava-an in a tokmen-upa zaku. Ma-aq is pudanun in nenka ka patataqu tu memaku-aq haan pasnanava-an a pesunkavezan, maqanuhasdengaz tutuza saak!

Ma-aq is na tinlukis saak a makahaan issia pasnanava-an tu desiqdengaz ta, saduu nai ta tu ihaan pistataqu-an isnava-an i masnanava ka, ni-i saak maqtu muskun nai ta isnava-an. Mangmang tu masakbit a is-aang mililiskin tu, qadang al heza tu tastuqani-an maqtu saak amin munpasnanava-an isnava-an.

Heza tu tastusanavan, mina-un in pinitsanavan a, mal-uu in tu na tosabaq in, ihaan ang saam bukzavan malunqu palisnunulu. Tinliskin saak tu asa ka tina mita kun tu taqu-an i imita tu iniliskinan. Tuza tu tupa-uk a tina tu, “Tina, maqanuhas saak duma uvavaz-az i maqtu nenka munhahaan pasnanava-an mapasnava, duuq maqtu in saak amin munhahaan pasnanava-an ta min-isnanava-an?” Tan-a ka tina tu asa saak min-isnanava-an a, tupa zaku tu, “Asa qan a amin asu munhaan pasnanava-an i?” Tupa-uk tu, “Uu!”. Tupa ka tina tu, “na maqtu, lusqa tu na qabas ang qo mita tupa zaku ki, al qabas ang asu pin-uni-uk i isnanava-an. Azuq, papal-u-un ang lopa ko ka isnanava-an i mopa talabal mabaqis a vali, ma-aq is na kitngaa in munhahaan pasnanava-an a, na pundipa-uk in asu. Uu ka, tuza tu tonahaan in na kitngaa munhahaan pasnanava-an a, maszang saak i duma isnanava-an tu munhahaan in amin pasnanava-an ta mapasnava. Tutuza tu manahip saak muskunmuskun in i duma tu isnanava-an min-isnanava-an.

Ma-aq naam a masnanava ka makitvevi tu madedaz zaku, taqutaqu zaku, mopa lopa ang saak munpasnanava-an a, madia ang naak a ni-i ang qansepun, paaq pu-un kilkilimun saak i masnanava naam, madia sia masnanava naam a sinnanava zaku, tuza tu na mungaa in saak listulun i duma tu isnanava-an minqansiap, taqu-an i masnanava naak a tamatina tu mateklas dau saak, paaq pu-un manahipdengaz tamatina naak.

當年我與母親相依為命，全靠母親胼手胝足，種植蔬菜為生。母親每天早晨挑送新鮮的蔬菜至市場出售，換購糧食回家。因此我每天必須上山砍柴，生火煮飯。

正是讀書認字的年齡，童年玩伴都已上學。每天放學後，他們都談論著學校生活的快樂，我羨慕極了！每天出外砍柴，必須經過學校操場，在操場上看到教室裡的學生們在做功課，自己不能進去，幼小的心靈感到了失學之痛。當時盼望會有一天，我也能夠去上學讀書。

有一個晚上，晚飯後在客廳坐著休息聊天。剛好我想到我想要上學念書的事情，我就跟媽媽說：「媽媽，我想要到學校去念書。」媽媽問我說：「你想要去學校念書嗎？為什麼不早一點告訴我呢？那好吧！現在是放暑假，因為夏天天氣特別熱，等到下學期開學的時候，我一定會送你到學校去念書。」開學的日期到了，我開始跟其他同學常常到學校去念書，我心裡真的非常高興，因為我終於如願以償。