“ Qubiaz! Qubiaz! Kavava-a minkelas i, minsuma in a lehle-isnanava-an ”, tusqit a tina luklas zaku, tinquz-a naam a tutut a sinepuk, musbai munhaan qiqinatul a ispit-i-ia qesing tu lukis tanqedip tungqabin, kas-aang saak tu duuq sia malaqtenga tinmamangmang malastapang, samuq is ni-i qan a.

Tintungtintung... maszang a masnanava ki petasan haan sisipulun tu patasan ta tu sasepuksidi tu, kinkikinuz anhavun zami, uka tu tatini ka ni-i tu musuqis munhaan patataqu-an ta. Tingmut kitngaa masipul i petasan, mazima saak mintingmut masipul i petasan, mopa maqtu sana-itu-anak-anak tu kazima-un masipul i petasan, ma-aq is halasan masipul a, ni-i tongquvali maqtu tintakzang, asa tutupa tu munhaan qaqebazanpetasan ta kilim i asa-un masipul tu petasan. Siza saak i issia masnanava sintupa tu si-aav a sipulun i “ Bununtuza mamangan tu qaqanup ”, masipul saak a maszang saak is sinipul ta tu mopa ta.

Taqu-an saam i masnanava tu, “ Amu ka tatinitini tu temi-issuskunan! Hadasav mu-u ka issuskunan munhaan ladidinunan ta, na i-ita ata pakasia uvavaz-az paliqansiap, asa kavavaa qe! ”, Maszang saak is metatesaq ta tu tisqa tispalkav, pansansanasma-az tu tikis, saduu anak-anak tu mopin penukan i hulus-Bununtuza matehunuk i busulkavi tu na manaq i takilibus tu miniqumis.

Tan-a ki issia temi-issuskunan tu sinkalun, maldauk ang saak maszang is na munba-av qanup, ma-aq a listutudul tu issuskunan a maldauk ang maszang matatesaq; sidaukdauk saak miliskin a, tisqa heza ni-i tu nepun tu ma-aq tu qazam a makahaan inaak tu tanangaus kusbai, tinniap saak tu masamu ka Bununtuza kis mudandaan ata ka tisqa heza ka qazam a makahaan tanangaus angqai kusbai, na heza ka minkanaang, qadang al masamu ang ni-i tu minkanaang.

Ma-aq ata Bununtuza kis kapimopa ki imita tu is-atusasamu ka, na ni-i ata palanduu ki tingquz-a-un ta saduu, nait saduu ki vahang, na malisvalavala ata miqumis nastu ti, maqasmav kuzakuza ki nanu tu na kuzkuza-un mita, kopaqani-an malisvalavala ata miqumis haan nastu ti.

「Qubiaz！Qubiaz！趕快起來，校車來了」，媽媽大聲呼叫我，我們家養的小狗被驚嚇的跑出去，躲在煮飯用的火柴堆旁，我以為是那慶祝射耳節唱誇功歌太大聲！

叮咚叮咚！老師像是聖經裡的牧羊人，在我們的後面趕著我們。我喜歡利用清晨閱讀，因為可以按自己喜歡的書籍來閱讀，如果來不及閱讀，中午就要去圖書館找書閱讀。

拿出「布農族獵人的勇士」，我跟隨著所讀的內容，好像是我也正在經歷著。

唉！閱讀的時間已過，我把書放在座位上。聽到班長的口令，我像族人準備上山打獵一樣，打瞌睡的同學還在回味美好的夢境，因為上山打獵要先作很好的夢；我正在那樣想時，突然有一隻不知名的鳥，從前面經過，我意識到布農族人若有飛鳥從我們前面經過是不吉利的，希望不要發生什麼事情。