朗聲四起

Hacikay ko romi’ad a malasawad, fahal o pahrekanto no mihcaan. Kahalamhaman no polong no tamdaw koni, nawahani, pasela’to ko tayal, nga’ay malacafay to paro^ no loma’ ano ca, o idang a misalam a talacawcaw. Orasaka, salipahak sa ko tamdaw i pahrekan no mihcaan. Yo paherekan no mihcaan i, o tadamaanay a maharatengay i.

Saka cecay, o saka taloma’aw ko masafaloco’ay, nawhani, samihcaan saan ko ’orip a matayal i papotal, maliyas ko loma’, maliyas ko mato’asay, maliyas ko wawa i niyaro’, materekay i faloco’ i o tafihaw ato ’ilol ko iraay, orasaka, yo pahrekan no mihcaan i o sapinokayan ko faloco’. O i loma’ay sato malecadto a lipahak halamham ko faloco’, mitala^ to nokay no matayalay i papotal, ato patala^ to sakalafi i pali’edefan a lafii no pafilongan.

Saka tosa^, mata’lifto ko matelangay a mihcaan, misi’ayaw to fa^lohay a mihcaan, o tadamaanay a haharatengen i katatongod no mihcaan i, o pinangan ato wayway no niyah a ma’orip to cecay a mihcaan. Nawhani, ira ko pacefa^ay a licay ita to tao, mapadoka’ ko faloco’ no tao. Anoca caay katatodong ko demak no niyah makari’ang ko tao, hatiniay caayay katatodong a pinangan i, o haharatengen i pali’edefan a lafii, o fafalahen ko hatiniay a pinangan a misafa^loh. Fa^lohayto ko mihcaan caay ko papotal a cecay ko sasafa^lohen, halo kemod no faloco’ ita a misafa^loh ta o so’linay ao militemohay kita to fa^lohay a mihcaan.

Saka tolo^, masafa^loh ko mihcaan. Ano o wawa ko sasowalen i, matongalto ko mihcaan i mato’asto to mamang ma’ikesto ko harateng, caayto ko papa’ayawen. Onini i todongay masatamdawto ko harateng, mafana’to a ngodo^.

Ano o mato’asay ko sasowalen i, masafa^loh ko mihcaan, caay ko nika tongal no mihcaan a mato’as, i faloco’ no mato’asay i, manornor ko mihcaan, ngata^ ngata^ sato ko pahrekan no ’orip. Saka ’alomanay a mato’asay masafa^loh ko mihcaan i, ma:tongal ko rawraw no faloco’ to nika nornor no ’orip.

Orasaka, kita o wawa a tamdaw, adihayen ko faloco’ a maharateng pa’ayaw midimokos to mato’asay, ta caay ka rawraw ko mato’asay to nika to’as naira. 

時間過的很快。人們期待年終，因為工作即將停止，休息與家人團圓或與親夥出遊，所以人們格外歡愉。但當一到歲暮時想到幾件事情。

返家似箭的心情，因為長年在外工作打拚，期間心中所累的是對家人的懷念與寂寞。家人在年終之時也一樣愉悅，期待離鄉背井的親人返鄉，並預備除夕夜團圓飯。

在這新舊之交接點，為反省自我的最佳時刻，造成別人的傷害，或造成他人的阻礙，這些應在除夕夜時，閉門反省，不僅是外在的行為改變，連內心也要煥然一新，成為一個新造的人。

新年對小孩而言多了一歲，在各方面顯然成熟了許多，在智育上有長進，從此父母親就不會為他們操心，因為他們可以獨主思考，也懂得禮節了。

「新年」對老年人而言，不僅增加歲數，相對的在世年歲慢慢的短少。所以許多老人家憂心在世的活命短少。

所以身為孩子的我們，要關懷及照顧他們老人家，讓年老之輩過得幸福，不會讓老人家因年齡老邁而擔心。