朗聲四起
Qabasang a, niang dau ka diqanin mataisqang. Uka’ang a tingmut, qanian siin sanavan. Ni’ang a vali, bintuqan siin buan santasal, madumdumang dau ka nastu ti, matusang a dalaq i mutmutan. Tis’uni tu nitu vali’an, makazhav dau ka bunun tu dangi’anan i. Qabasang a, muasqa dau ka luvluv madaing, madia ka ininpakaliva’an.
Haiza dau tatini bunun tunmumutmut kikilim i danum na qudan, tis’uni tu madumdum dau ka a, nitu usaduan i danum. Utan’aan aipa lukis, ismuut siin luqi tusasasaus, patataqu dau aingka tu i’isaq haiza danum. Haiza tu tas’a qanian masaingu’in a bununa mudadaan kikilim i danum, mabulsukin istaa ka qaungqaung, ismuqu’in dau ka isiata hubung, asin dau aipa quud ki danum, musqa tu ni’ang aipa ukiliman i danum.
Munhaan dau ka bununa lukis ta masingav tu i’isaq a danum? Nii dau ka lukisa antalam. Musaupa aipa ismuuta muqna masingav tu i’isaq a danum? Musqa dau ka ismuut ta kalinluvluvun, nii amin antatalam. Munhaan aipa luqi ta luklas masingav tu i’isaq tutuza ka danum tu? Musqa dau ka luqia tusasaus kusbai, nii amin antatalam. Musqain dau ka bununa matutaimang.
Miliskin dau aipa tu na kan’anak kilim i danum, langat i utan’aanin i danum tu qalinga. Tupa dau ka bununa tu, na tanam aak makusia lukis maludaq i dalaq, lauqu na’uludaqan i danum, musqa tu nii dau aipa uludaqan i danum.
Tinliskin a bununa tu na tanam makusia batu mabatu, maaq i panadalaq a sinbatu ka a, na uka qalinga tan’aun; maaq i panadanum a binatu a, na katinpaq a danum, natan’aun a qalinga tinpaqa. Tuza dau aipa tu siza ki batu mabatu. Maaq dau istaa sinbatu panhaan misqang danum, katinpaq a danum, madaing dau ka tinpaq qalinga ka tan-aun i duma masabaqang tu miniqumis, tinquza amin a luksi, ismuut siin luqia. Muqnang dau ka bununa mabatu a, taisandu’un istaa ka sakut, man’iiq a sakuta tu’ia. Maaq dau ka qalinga a sauhaan diqanin, santaisqang a diqanin. is’ukain dau ka mutmut siin dumdum. Usaduanin dau ka bunun i dalaq siin diqanin. Ukilimanin amin a bununa naquudan tu danum.
從前，大地混沌不明。神話時期，有個人在找水源，因為黑暗看不到水源處，他想知道水的方位，樹木不回答，草兒不告知，鳥兒也飛走。那人繼續走，無意中聽到水聲，他丟石頭探路，丟到土地上，就沒有聲音；丟到水裡，就可以聽見水聲。他把石頭打到水中，水濺起來，聲音很大，動物嚇一跳。再丟石塊，想不到石頭打到山羌，慘叫聲如雷聲一樣大聲。聲音達到天上，天就放出了曙光。
混沌和黑暗消失，人們看到了地和天，也找到了水喝。