朗聲四起

ayza a demiad, makalala’ kaku tahkal. nikaudipan makazih tu saayaway a cilala. beliwan nu bali ku kilakilangan, kemeten nu maku ku mata misingsing tu nikacelakan a namuh. makaazih kaku tu hatidaay kayadah nu kilang, lipahak sa ku balucu’ aku, mangalay a idaw nu cacayay a demiad mahida u nuheni katalakaw, malecad a tabaki. u limulakay kaku nu adidiay a sapalan nu kilang.

ayza a demiad, tusa a bataan tu ku mihcaan aku. sakay kilang u masawawaay henay. i kilakilangan yadah ku kapahay a cabay aku. adidiay nu aadupan ku pacabayay i takuwan, i pabaway a ayam mudadiw tu patengil i takuwan, i abala nu maku a misadibu, u sakapahay a cabay nu maku ku heni. u lipahakay kaku nu adidiay a kilang.

ayza a demiad. tulutu a lasubu ku mihcaan aku. namacaliway tu ku tabakiay nu pina a balian atu udad. u talakaway tabakiay tu a kilang kaku, makaadih tu i bataday nu kitidaan. makaazih kaku tu i sasaay nu kuku’an a yadah nu adidi’ay a sapal, mitudaw tu nu henian tu sakacaay katalaw tu bali atu udad, lipahaken ku nikabalaki. u salipahakay a tabakiay nu kilang kaku.

我是一棵快樂的小樹苗。我20歲了，但還只是一個孩子。森林裡有許多我的好朋友。小動物與我作伴。天上的鳥兒唱著歌給我聽，在我的肩膀上築巢，他們是我最好的朋友，我是快樂的小樹。當我300歲經歷無數大風大雨，已成為高聳的大樹，我是快樂的大樹。當我1000歲，時間幽遠漫長，但聞到空氣中難聞的味道，我和森林的夥伴們，心情變得無比沉重。我們成了一群不再快樂的老樹。