朗聲四起

Haiza qabasang tatini ka binanau’az, mantan maqasmav kuzakuza, maaca ngaan i ciia ha, tupa’un tu Adal.

Maca cikaupa ka sinkukuza han lumaq ciin kuzkuzaun han quma ha, maqtu at Adal tinitini kukuza. Madaing ca paiqunan han quma, maqtu amin kitinainan ciia pistaba ca muut. Haiza tatdiqanin, munha’an a ciia quma napistabas paiqunan a, ni aciia maqanciap tu maiza qana ca pais a tungqabin mananava ciia. Mintasal ca pais madamut Adal. Ni’aus pais patazun nat Adal, maupa i saduu ka nai tu maqasmav sala ca binanau’az dii. Adasus pais tunluludun mudan. Tatangic at Adal sadus timbabangbang a sapuz, mapising macalpu ca is’ang i ciia.

Matu kahanin acang is pais, daqdaqanin at Adal pisnangu’un piqdi’un salas pakuzakuza. Nitu kaipia diqanin a, tisququm at Adal is bananaz a uva’az, qaitu maldadauk acia piqdi’un pakuzakuza.

Pismantuk at Adal tu maca lakuin a, na’adasun ciia ca uva’az kaming musbai mudaan. Anaqat matu madaingin ca uva’az dii a, adasun cia tangqai’iu musbai mucuqais munha’an acang i ciia.

以前有個努力、勤奮的女人叫Adal。她認真的做每項工作，包含家事或農地裡的工作等…。有天她在田裡燒乾草，卻被敵人抓住；但他們不殺她，因為她可以幫忙工作。一路上，Adal一直哭，心裡非常難過、害怕。到了敵人的部落，她每天都被迫工作。即便後來她生了一個小男嬰，仍持續的工作。Adal計畫，等孩子再大一點，他們一定要逃離敵人。後來，孩子長大，她真的如願地回家了。部落的人非常高興迎接Adal，並準備豐盛的食物慶祝Adal帶著孩子回來。