朗聲四起

ka iigo’o kiname ko ’acini ’athathielekane takawngo ka latako ’angii ’apobaka, “ ta’abee mwa silape ko ta’acoava ninimya! ”

ko’abeiname dadaane ka, kake ka labicingi ko sa’iyacini ko ke’elange ’amiya na padalemane ’apobaka, “ kiname ka ’amani ko ’iyakikay taboko’ane ’ibalay i’ikiigo’ane, adri poboale ” ’apobaka, “ paigo’o na coaw pa’athi’galane nata na ta’ikaniname ”.

taboko’ane ka ikamaniman, ikay na ’angato si soaw na vengeay madraw la na wagolagolay. ’odanga no mwaning na masongo madraw ko biciingi made na wa ’iyace na alralrame. ano wava’ini ka sa’akolokolodro.

’avalavalakimade ka ’akolodro kimade sawkoa. taboko’ane ka madraw na valisane na soa’a. mwamade taboko’ane ka itidroma kimade dwavadavace. madraw na ta’alelengame.

amanikikay sabobooini na mya ki takawngo ki tawmo. ta’athay na kay ka ikaimoola kiname.

奶奶家附近有片樹林，星期天早上她帶我和哥哥去散步、找尋昆蟲。哥哥很快就找到枯葉蝶，我什麼也找不到，奶奶鼓勵我要細心觀察。後來我發現竹節蟲，哥哥也找到像葉子的綠色小蟲。回程中，我聽見昆蟲聲音，彷彿在保守樹林的秘密。樹林裡不只有植物，也有動物，晚上常聽見鳥叫，尤其貓頭鷹聲音令人害怕。

童年時我們也曾因山豬和蛇而感到恐懼，祖父母提醒我們樹林有許多危險，這些教導我們至今難忘。