朗聲四起

Haiza tatini madaingaz masuaz tas’a qapu’ lukis samang, Makai aipa dalaq namasuaz. Minsuma tatini uvaz’az mun’ita saduu. “ Maaq suu kakai’un tu? ” “ Makai aak dalaq. ” “ Azaq a dalaq kai’av? ” “ Nasauzak i lukis samang. ” Pababazbaz dau ka uvaz’az siin madaingaza.

Mabaqais a vali, saitaan a madaingaza makakai, siza a uvaz’aza lisav sizu na’ishivhiv madaingaz ta. Tupa a madaingaz tu, “ Munhaan ata lukis daingaz daiza ka mintunavung, na niin ata saitaan. ” Manaskal dau ka uvaz’aza dasun i madaingaz ta munhaan navung ta.

Madaing dau ka lukis daingaz ta kainavungan, aupa maqatispung dau ka lukis ta tu lisav. Siza a madaingaza tamaku maliput, maqainang saduu ki uvaz’az ta, “ Mazima aas mintunavung? ” “ Mazima! ” antalam a uvaz’aza. Mapatus i patus pistaba ki tamaku maun, pistitibu a tamaku babaz dau ka madaingaza tu, “ Mavia aas tu mazima mintunavang i? ” “ Aupa su’ai’ian lukis ta ka valia, niin tu sanvaliun, hivhivanin i luvluv, niin amin maklang saitaan ”.

Tu’i’ia a tukias ihaan lukis ta, kikilimun uvaz’az ta namadamu, musqa tu nii dau aipa kaidu’anan. “ Isaq a tukiasa tu, lusqa a qalinga madaing, nii a hubung usaduan? ” “ Atikis a tukiasa, nitu mahaipi ukiliman. ” Haiza dau sinuk ihaan puspus i siqi, minkalapat a uvaz’aza nasiza sinuk ta.

“ Qabasang a uka’ang nastu tia lukis siin ismuut un, unqazavan daingaz ”. Katvilun madaingaz ta uvaz’aza, Zain! Patataquang ata haip qanian. Miqdi dau ka madadiangaz miqumis. Naupa ki mastaan a vali tu mabaqis daingaz a, tunqabin aingka ihaan hulhul. Haiza dau sazu’su’ maisnahaan dalaq nastu minsuma, isqailian aipa sivazun, musqa aipa maisnahaan sivazun siza qaimangsut masaiv. “ Ma’aq aipi tu? ” Antalam dau tu, “ Lukis Samang ”. A tuqsup dalaq kunbu niin saqnaan.

Sizaun mailantangus ta maqaltun haan dalaq, biaqais sanvaliun mataz. Ai! Mavia dau tu mintalikaung, taipanian i masanglav pani. Nitu talpia a madaqvasin, kasisiqiin, taipanian amin dau ka siqi, minsuma a luvluv kalinluvluv, kusbabai amin dau ka pania. Manaskal dau ka madadaingaza saduu. Paiskatudiipin dau ka mailantangus uhaizaanin i lukis, maaq dau ka masanglav pania, masu-ia ka vali, musasuu kihivhiv ma’uman i baqis.

一位耆老挖掘土壤要種一株樹苗。有個孩子去看他在挖什麼，耆老說：「我要種樹苗」。

陽光炙熱，耆老流汗地挖掘，孩子拾取月桃葉搧耆老。耆老說：「我們去那邊的大樹下，就不會再流汗。」那大樹的樹蔭非常之大，因為樹葉茂盛。

「為什麼喜歡在樹蔭下乘涼？」「那棵樹遮蓋了陽光，有了涼風吹襲，不再熱了，也不再流汗」。

耆老叫孩子，來！我們今天來說古。從前，地上還沒有樹木和草，是大乾旱時期，古人的生活很因苦，由於陽光過於炙熱，他們躲在山洞裡，有一個侏儒從地底下上來，拿出樹苗給他們，就鑽入地裡不見蹤影。古人將樹苗埋在土裡，避免陽光照射而死。不久發起芽來了，長出綠色的翅膀，各枝節都長出翅膀，徐風吹拂，每張翅膀迎風飛翔。從此，古人就得了樹木，那些綠色翅膀，遮蔽了日光，同時也驅散了熱氣。