朗聲四起

Nanutiya hen naira ku suwal nu tu’as a pakungku tangasa anini mahaentu a matengil i niyaniyaru’an, nanutu’as hen a niyaru’ nu Pangcah, tadekes sa a lelisiyan ku remiad tataak ku ‘urad, napinatu hakiya a vulad ku ‘urad, caay kasaterep, araw manevnev ku niyaru’ maelul tu ku tamtamdaw. Ira kiya cacay a wina sakalamkamsa a padakaw tu tatusaay a wawa i papukpukan, sepatay ku mihecaan nu vavahiyan a wawa, tusaay ku mihecaan nu vavainay a wawa, sakalamkam sa kiya ina mitavu tu kakaenen, sipaluec han i kawanan a kakeridan nu vavahiyan a wawa, namahaen likid satu kira papukpukan maelul tu ku niyaru’ awaay tu a mamelaw.

Namahaen pinaay tu hakiya a munavaw tangsulsa a maemin kiya nipatavu nu ina, u sulep ku sulep, kemaen tu i vukesay nu tangal a kutu, vuti’ satu namasulep a mavuti’. Yu cacay a davak macemcem ku mata nu cidal a mapalal, araw cidalan tu, makerah tu ku nanum, mapacahcah kira nidakawan a papukpukan, i tungeruh nu lutuk, epudsa tu ku heni a paripa’ i valuhay a seraan. Nanu adidik iratu ku nikamelawan nu heni a mikilim tu kakaenen, haen satu ku heni a ma’urip. Yu cacay a remiad mamelaw nu heni i dihing niya papukpukan, silangaw nu havay, naun han nu heni a miala sipaluma nu heni, araw mavuwah, a masa’uma’umahan tu, manay u havay ku taterungan nu mita u Pangcah a kakaenan.

Matu’asmatu’as ku heni a malekaka makasimsim tiya inaan, yu a padakaw i papukpukan, ira ku nipisimsim tu kakaenen nu heni, sipaluec han i kawanan a tatelecan ku nipatavu, sisa ma’urip ku heni. Ma’urip ku heni manay ira ku rayray nu mita u Pangcah. U nipiaray nu valucu’ tenun satu ku heni tu nu keliw misanga tu aluvu papatelian tu maan. i lalavu, caelay han i kawanan nu avala, i kawili nu tatelecan ku luvuc, u aluvu han ku nipangangan. Manay ita u Pangcah namarariwasak ku niyaru’, anu caay kasasuvana’ kita, anu malalitemuh sialuvu, tangesulsa a mavana’ kaw u Pangcah, manay ita u Pangcah ma’ulah a makamelaw tu sialuvuay. Aniniyay tu a wawa nu rayray nu Pangcah, anu silisin sialuvu tu, patinaku tu u wawawawa nu Pangcah.

阿美喜歡披戴情人袋，有它淵源。遠古時代，突然下了好幾個月的雨，大地被淹沒，即將滅族的最後一刻，一位媽媽，把年幼的姊弟，放置在一個長形搗米用的木臼，飄流好幾個月後，搗米的長形木臼，被櫚淺到山頂，下來覓食維生，後來結為夫妻。

憶起母親的恩典，把食物綁在姊姊腰際，外加帶子的小包包，可以披在右肩斜掛到左腰際隨身攜帶，有的地區稱為「老人袋」，有的做為男、女定情的信物，俗稱「情人袋」。