朗聲四起

Cecay a mihecaan i, sepatay ko palapatan nira. Oya kacanglahan hananay a palapatan i, mahecad to mirarenafay a tamdaw, hay hato nirenafan nira kona palapalaan. Sa’ayaw, celaken nira ko malosikal to kangdaway a rengos i palapalaan, do^do sato sakahirahiraen nira ko cengel no hana, ira ko kahengangay, kohecalay ato koheraay. Ya ’adipangpang i, tanoolah sa a miaefer i hanahanaan. O ’ayam han to i, miraradiw i kilakilangan, halo fao a mipatoor to honi. O pinanowang salipahak sa i kilakilangan a misacikacikay, anca mikakilim to kakaenen. Wata ko kaacang no pina’orip itini tona kacanglahan a palapatan, maparihaday i kacanglahan ko faloco’ nangra.

O laloodan hananay i, hato o namal cingra, safaedet han nira ko romi’ad, mansa milalongocay ko tamdaw to sakakietec no tireng, maolah komaen to kiyaping, anca midangoy, hay mapakietec kora faedet no tireng sanay ko harateng. Roma sato, o laloodan hananay i, maolah midefong ko faliyos. Ano mari’ang kora faliyos i, awaay ko ni’osawan nira to kanga’ayaw no loma’ ato mamaanan a dafong ato pinalengaw.

O kafalawfawan a palapatan i, o roma a mirarenafay cingra. Pacengelen ningra ko papah no senger to kahengangay. Ya towic sanay a heci no panay i, samiyamiyat sa, hato ekim ko tedi nira. Ya naniraayay a ’ayam mihicera a pahanhan, mipatadek to katahacelem no cidal. O kafalawfawan, ano o maomahay han a mitapal cingraan, matatodong to kiya! Hay sinaheci to ko pinalengaw, kadofah ko kinaira no malalokay, maparo to lipahakay a faloco’ ko polong no finawlan.

Fiwfiw sa ko lifes nani palatawan, o pipakafana’ ningra i titaanan to tiposan a palapatan. Ona tiposan a palapatan i, hato ya mamenacay a wawa, maolah a misaokookos, kalatimen ningra ko papah no kilang, ’anal han nira ko kilakilang. Roma sato, ya nitahepoan no soleda a palapalaan i, hato o nitaktakan nira to kohecalay a sarenaf. Maolah haca ko tiposan a sisacafay to cidal a misalama to milimekay a sasalamaen, sakietec han nangra ko hekal.

Itini tona sepat no palapatan iraay to ko nga’ayay, tatiihay, ano mafana’ to sasamaanen misi’ayaw tona palapatan i, matomesay no rihadayay ato lipahakay ko faloco’ kita.

春天是藝術家，在空曠的大地上鋪一條大綠毯，再畫上五顏六色的花朵。蝴蝶穿上美麗的衣裳，快樂飛舞，枯萎的樹木再次萌芽，世界更有生機。小鳥們歌唱，昆蟲也來發出像瓶子敲擊的聲音，好像老人家唱古謠呢！

夏季來臨就熱得像火一樣，此時吃一口冰棒，就像失火時用水滅火，暑氣全消。夏天有時還是隨風雨而來的精靈，颱風來襲時，窗戶被雨水洗淨，雨聲如同雨神歌唱跳舞一般。

秋天像畫家，把楓葉染成橘紅色、把稻穗變成金黃色，候鳥襯托夕陽的美麗；秋天也是勤勞的農夫，讓許多植物開花結果，使人們能有收穫，帶給大家歡樂。

窗外北風呼呼的吹，就知道是冬天了。冬天像頑童，總喜歡搗蛋，把樹上的葉子剪光，只留下光禿禿的樹幹，把白色的油漆倒的滿地都是，和太陽玩捉迷藏，把世界變得好冷。

四季都是美好的季節，每個季節各有優缺點，如果懂得如何享受四季，那麼四季都會充滿歡笑！