朗聲四起

O piliyas no finawlan to niyaro’, minanay sapifalicaw to sakakadofah a cihafay ko ’orip, tayra i tokay mikim to tanektekay a katayalan. Ira ko makilimay a katayalan saheto maparocek to karorayan a tayal to romi’ami’ad, mahecad to misakoliay ko ’orip. Ano mahaen ko tayal itokay i, nengneng han ko ’aca no loma’ mangalef cowa ko mamafilo mi’aca, macakat ko ’aca no manmaan, deng o roray a cecay ko matamolongay.

Roma sato ira ko makilimay a katayalan o mikorkoray to sikitang, oya pisikitangan a hefong tadamilipalaway to mikarkaray a tamdaw, mafetas mapoet ko hefong, itiya ira ho i laloma’ ko mikorkoray to sikitang, misemsem to ’angi cato kanga’ay mahadak i kato’eman no hefong, caka papina ko malemeday a mapa’orip. Pakayni tona mafetasay a hefong i, diteken ko mafetasay a hefong faheka ko cimacima a tamdaw.

Roroden a mifawah misamaanay kona demak? o maan ko katatelekan, ’i’ir sa ko matayalay i to’emanay a misakepakepa. saka’iw’iw sa mikilim to tadengal? O pinanay! O cenon to tahasasikolay no faloco’

minanay a mikicidal matayal! 

Doedo pakayni tona matayalay a tamdaw, madadi’edi’ec a madadama, misa’icel to sakacaaw ka tolo’, o nanay a cecay aca to saka’oripaw nasaan ko nisafaloco’an nangra. Ano ira ho ko cecacecay aca to mimingay a tedi no lakelaw, safilofilo sa mitakop to sakahadakaw, milawis a milepet to tadengal cangra.

Tinako ano latek, o kahatini deng o dada’ocen misahadidi, o sakalemed to saka’orip, o niyah to ko mamisimsim a misa’icel. Ano awa ko ’iw’iw sanay no misafaloco’an, samaanen no miso pahawang miliyas saw?

O minanayan to cecay, o saka cingangan a ci’icel maefel, mikilim toya tedi no likat; matongal ko nanay, mapatakokong to sakaci’icel no faloco’. Nanay kita matomes ko lipahak no faloco’ a halamham, cahefaken a misi’ayaw ko patosokan, falicen koya cowa ko mamafilo sanay a pakayraan, patangicen ko harateng to nisafaloco’an nga’ koengel a lifeten!

Aka satalimaamaan han ko nanayan no faloco’, ira to ko cecacecay sapatadengal mapadafdaf to ko kadiheko, o caco’a’angen a palimo’et, doedoen aka ka maolat, sa’imelen koya tedi no lakelaw, mapatadengal to a mapatalahekal ko icowa cowaay no tadimokan!

遠離部落的族人，為了改善生活到都會區，面對高房價、高物價，生活其實不好過。曾經有處礦坑出了嚴重意外，當時在採礦的工人受困礦坑，僅有少數人僥倖存活，堪稱「奇蹟」！

工人們彼此扶持，哪怕只是一絲曙光，也拚命想伸手捕捉。遇難時，若心中沒有希望，會使人猶豫，如何度過難關？有這麼一句話：「人需要希望，一個希望，找尋光芒」「希望」是心中的一盞明燈，熾熱而溫暖，讓人在逆境中有所安慰，在順境中不致迷失！