朗聲四起

O piliyas no tamdaw to niyaro’, sapifalicaw to sakakadofah a cihafay ko ’orip, tayra i tokay mikim to tanektekay a katayalan. Ira sa ko makilimay a katayalan saheto maparocek to karorayan a matayal to romi’ami’ad, mahecad to misakoliay ko ’orip. Ano mahaenhaen ko tayal i tokay i, nengneng han ko ’aca no loma’ mangalef cowa ko mamafilo mi’aca, macakat ko ’aca no manmaan, deng o roray a cecay ko matamolongay, awa aca ko maan calowid ko to saka cihafay no ’orip.

Roma sato ira ko makilimay a katayalan o mikorkoray to sikitang, oya pisikitangan a hefong tadamilipalaway to mikarkaray a tamdaw, mafetas mapoet ko hefong, itiya iraay ho i laloma’ ko namikorkoray to sikitang a tamdaw, misemsem to ’angi cato kanga’ay mahadak i kato’eman no hefong, caka papina ko malemeday a mapa’orip. Pakayni tona mafetasay a hefong i, diteken ko mafetasay a hefong faheka ko cimacima a tamdaw.

Roroden a mifawah misamaanay kona demak? o maan ko katatelekan, ’i’ir sa ko matayalay i to’emanay a misakepakepa, mana ’iw’iw sa mikilim to tadengal? O pinanayayn! O cenon to tahasikolay no faloco’ minanay a mikicidal!  

Doedo pakayni tona matayalay a tamdaw, madadi’edi’ec a madadama, misa’icel to sakacaaw ka tolo’, o nanay a cecay aca to mama’orip to kako nasaan ko nisafaloco’an nangra. Ano ira ho ko cecacecay aca to mimingay a tedi no lakelaw, safilofilo sa mitakop to sakahadakaw, milawis a milepet to tadengal cangra.

Tinako ano latek, o kahatini deng o dada’ocen misahadidi, o sakalemed to saka’orip, o niyah to ko mamisimsim a misa’icel. Ano awa ko ’iw’iw sanay no misafaloco’an, samaanen no miso pahawang miliyas saw?

O minanayan to cecay, o saka cingangan a ci’icel maefel, mikilim toya  tedi no likat; matongal ko nanay, mapatakokong to sakaci’icel no faloco’.

Nanay kita matomes ko lipahak no faloco’ a halamham, cahefaken a misi’ayaw ko patosokan, falicen koya cowa ko mamafilo sanay a pakayraan, patangicen ko harateng to nisafaloco’an nga’ koengel a lifeten!

Aka satalimaamaan han ko nanayan no faloco’, ira to ko cecacecay sapatadengal mapadafdaf to ko kadiheko, o caco’a’angen a palimo’et, doedoen aka ka maolat, sa’imelen koya tedi no lakelaw, mapatadengal to a mapatalahekal ko icowa cowaay no tadimokan!

遠離部落的族人，都希望能在都會找到穩定的工作，改善生活。大部分擔任勞力的族人到都會區，面對高房價、高物價，生活其實不好過。曾經有一處礦坑出了嚴重意外，當時在採礦的工人，受困黑暗的礦坑中，僅有少數人僥倖存活，堪稱「奇蹟」！

是希望讓工人們彼此扶持，抱持求生的決心，哪怕只是一絲曙光，也拚命想伸手捕捉。

因為這樣的堅持，決定一個人的生與死！遇難時，若心中沒有希望，不僅蒙蔽人心，也會使人猶豫，如何能度過難關？有這麼一句話：「人需要希望，有一點點星火很好，一個希望，能使人勇敢飛翔，找尋光芒」

希望能充滿自信，信心的力量帶來更正面的想法，改變原本那不可能達成的目標，給自己一個可以努力的方向，強化自我意識，更容易成功！

「希望」是心中的一盞明燈，熾熱而溫暖，讓人在逆境中有所安慰，在順境中不致迷失！