朗聲四起
maru a ucani kari amihla, “mutuasamahlʉna ia, tuahlʉ ausi tikuru sipaungua tihla’ahlʉ”, tam mavacangʉ sitakuamia kani’i, mutuasamahlʉ ausi ucani mavacangʉ tikuru patikurani tihla’ahlʉ, tamucu a cucu’u masalangʉsangʉ.
atʉhlʉngʉ akuku mainimana, mairahlu matumuhlu ahlamʉ pulaʉvʉ ihlaku, maru ucani mataingalʉ anaʉaku ahlamʉ hlitucuncuncu’ana, tam anaʉaku ahlamʉ, kutuahlʉa cucu’u pititupuisana, maniki kuavacangʉ angatʉ ia, hlipiracaucauisa tamaruai ihlaku hlipaumamainia pahlivinga, maniaku malusapʉ ahla kumita suhlatʉ, musasasala ia, rianʉ takihlahlavaiku, kuamu arupapiacikiri, ausicua kana’ana mataingalʉ mavacangʉ tukucuku, pulaʉvʉ ihlaku micalivi matumuhlu caihli.
maru ucani aari, hlimilavaiku mʉcʉkʉhlʉ mahlukua saliaku takuliliungu, angahli maini tamucuamu arukavacangʉ, marumukuamu pasaʉlʉsʉ pasaulaula’ʉ, taruacucuvungua hlamama arupakakari, ruavica ihlaku a hlimilavaʉ marikua tataraku pasaʉlʉsʉisana pasaulaula’ʉ, matumuhlua ahlamʉ ma tataraku, ma kani’i pasamiana tamucuamu masasangarʉ, taratʉahlʉ a kana’ana, hlikuaku langica taarʉ ahlamʉ hlitucuncuncu’ana, musa kana’ana mukakakuaisana, “kani’i, hlitucuncuncu’ana tuahlʉ i uvuraisana ihlaku”, amihla pakisuahlai, kani’i ahlamʉna, anaʉaku angatʉ pahlivinga, pitʉtʉa ihlaku, “kuaku avura”, tumangicu a kana’ana, mʉcʉkʉhlʉ a hlamama pakisuahlai, “vurimau hlimilavaiu”, amihla ina’ana, “avurisana ka hlimilavaʉa kana’ana”, tumimahla karina rumahlaʉ, tumangicuaku mʉmʉa.
kani’i ia manganʉisa’aimanai ka mutuasamahlʉna, ausi palalʉmʉ, macuaku pacʉpʉcʉngʉ siutuasamahlʉna ia, ihlaisa ma sasaruana mataingalʉ mavacangʉ kari, siutuasamahlʉna tuahlʉ uvura cucu’u manganʉ, uvura cucu’u manganʉ tʉkʉ hla vaasu, ihlaisa ucani apasamanganʉ mʉmʉa, ma kani’i sasaruanana, maci rianʉ umarua sipacaca umahlikua ikatumahla cucu’u ia, ma sipacʉcʉpʉngaku tʉtʉrʉ mara mataingalʉ mavacangʉ.
微笑像是一件華麗的衣裳，把它穿在身上，是如此動人。小時候我有個珍惜的娃娃，是姑姑送我的生日禮物，它陪伴我度過好多年。一次，表弟來家裡，發現了那個娃娃。長輩要我把玩具給他，我也委屈地哭了。姑姑說會再幫我買一個一樣的，我不甘心地送給弟弟，弟弟的臉上露出微笑，我的嘴角也不自覺上揚。
我發現微笑如此有影響力，微笑是世界上最美的語言，可以給人動力，也是一種鼓勵，這個世界若充滿笑容，肯定會變得更美好。