朗聲四起

Sinauzan aming a tacinicini a bunus valangvisvis mas dihanin

Mai’uni mas hanimulmul

Mai’uni mas laspu

Mai’uni mas bahbah

Mai’uni mas ngitngit

Mai’uni mas akas’angun

Mai’uni mas luum mas ludun

Mai’uni mas bintuhan mas buan

Mai’uni mas danum mas ’iv’iv

Mai’uni mas is’ang

Itu cici a haidang hai min’itu mabananaz

Tu

Sinsakaz’avis mintau’auva’auva

Itu cici a sintukakiv a sing’av a hai min’itu maluspingaz

Tu

Sinkukus’ang mais manungsivin a dalahin

Isuu a mata hai inak tu ismumuduanis isia libus 

Maszang mas hangvang tu vali tu

Sannanaskal mas hangvang tu pishahasisbang.

Isuu a ima

Hai

Maszang mas islapapaspas iku tu langsisiun

Tu

Si’u’umas madumdum tu sinpa’ias dalahtin

Bahbah a isuu a hai minvanu tu vus tu tahazus bunun

Maszang Mas

Sinsuaz sakut tu danum tu madavus mais hudan

Minpahuhu a isuu a dahis

Maupa mas na mintalabal tu mapacinbauszang dalahtin

Inak a naskal hai mai’isuu

Inak a bahbah hai mai’isuu

Inak a ngitngit hai mai’isuu

Inak a kailaspuan hai mai’isuu

Inak a taisahan hai mai’isuu

Inak a kasuun tu sinsuaz mas Dihanin

Tu

Valangvisvis.

布農族人基於對「人」在宇宙間的棲息和對於生命的不確定性，所以，不善在言語上表達情感，有個「沒有情歌的民族」之稱號。這首詩是作者以布農族人對女性「鳥」的隱喻，嘗試用詩的形式，以及布農傳統mapakadahvi（隱喻）敘述方式，描寫布農族人的情感心靈的一首詩。