朗聲四起

Sinauzan aming a tatinitini a bunus valangvisvis mas. Dihanin.

Mai’uni mas hanimulmul.

Mai’uni mas laspu.

Mai’uni mas bahbah.

Mai’uni mas ngitngit.

Mai’uni mas akas’angun.

Mai’uni mas luum mas ludun.

Mai’uni mas bintuhan mas buan.

Mai’uni mas danum mas ’iv’iv.

Mai’uni mas is’ang.

Itu cici a haidang hai min’itu mabananaz.

Tu. Sinsakaz’avis mintau’auva’auva.

Itu cici a sintukakiv a sing’av a hai min’itu maluspingaz.

Tu. Sinkukus’ang mais manungsivin a dalahin.

Isuu a mata hai inak tu ismumuduanis isia libus. 

Maszang mas hangvang tu vali tu.

Sannanaskal mas hangvang tu pishahasisbang.

Isuu a ima hai.

Maszang mas islapapaspas iku tu langsisiun.

Maszang mas pakatus’a tu.

Si’u’umas madumdum tu sinpa’ias dalahtin.

Bahbah a isuu a hai minvanu tu vus tu tahazus bunun.

Maszang mas.

Sinsuaz sakut tu danum tu madavus mais hudan.

Minpahuhu a isuu a dahis.

Maupa mas na mintalabal tu mapacinbauszang dalahtin.

Inak a naskal hai mai’isuu.

Inak a bahbah hai mai’isuu.

Inak a ngitngit hai mai’isuu.

Inak a kailaspuan hai mai’isuu.

Inak a taisahan hai mai’isuu.

Inak a kasuun tu sinsuaz mas Dihanin.

Tu. Valangvisvis.

布農族人基於對「人」在宇宙間的棲息和對於生命的不確定性，所以，不善在言語上表達情感，有個「沒有情歌的民族」之稱號。這首詩是作者以布農族人對女性「鳥」的隱喻，嘗試用詩的形式，以及布農傳統mapakadahvi（隱喻）敘述方式，描寫布農族人的情感心靈的一首詩。