朗聲四起

paqenetj aken ta sicuayan, azua i djemet ta nia umaq, tatekutekuan azua umaq, sa izua tjaljiqacaqaca nia kaivangavangan, ljakua inika ken na kemeljang tu nalemakudan anga, meneka zua nia kaipalidringan a kadjunangan, sedjilj anga vavavav a umaq sakamaya.

izua ita qadav, kacuin aken ni kina a paljilji ta sengsengan ni kama, pacun aken ta lima ni kama, na djemadjas ta ladruadruq a vatjuljayan a semakusakuc. saka izua ita qadav uta, zemulezul aravac, veneli ti kina ta tatekelen, sa ari tja satjezav a sema tjai tjama ayain aken, mumalj aken a pacun tjai kama a nacemavulid ta vatjuljayan, sadjelung aravac nu pacun aken, tuazua maljian ta mezangal a qadav, inika tjen a temezeng ta sizulezul, ljakua, neka nu kai anema ni kama ta mazeli, mauita kipaquliqulid a masengseng. ta tjumaq ti kama, ku sikalap ta ziyuri sa ku qivuin “ mazeli sun kama! qiladju a kisuzeliyan… ” ku ayain.

tucu a qadav, manu inika na vaik a masengseng ti kama, qemiradj aken a tji ljaqedi a pacun ta tinse, manu idravan aken ni kama, sa qaqivu “ Puljaljuyan, a ku aljak! namakuda su sikituluan? sikuda pacuwal tjanuaken, inika na kipaqulid a kitulu, ru kivangavang aken tasicuayan, nu masulem anga tjumaq aken… ” ayain aken. ta semalaput ta ku lima ti kama, maljian ta suragi aravac, ku kivadaqan “ kama, awa suragi aravac ca su lima? ” patevela sadjelidjeli ti kama, aicu mana ki paisuisu a lima, kemeljang sun? aza djemedjedje aken a djemadjas ta vatjuljayan a semanumaq, aya! ku qivuin ti kama “ kama, tisun a nasemanumaq tuca vavavav a umaq? ” ui, liav anga nia sinanumaq i lizuk aya ti kama. aicu a kai ni kama maljian ta sema varung aravac tjanuaken. pacuni kama kinakipaqulid a kitulu, maya mavarung ku ayain, sa djeli anga pacun tjanuaken timadju.

ru patjavat ta inaizuanan a sengsengan ti kama, ljakua nakisamulja a cemavulid ta nia kinacemekeljan, a paquzip tjanuamen a malje lima.

tucu, tjame suragiragi a lima ni kama, nu pacun aken ta lima ni kama, paqenetj aken ta zelian ta kiljivak, sa ulja ken na patja kipaqulid a kitulu a pakaleva tjai kama aya ken a kinemenem.

有一次，媽媽帶我到爸爸上班的地方，看到爸爸手上拿著很粗的鋼筋搬來搬去。還有一次看到爸爸扛鐵感覺很重的樣子，但他並沒有叫苦連天，只是繼續努力的工作。他下班回家，我便立刻拿爸爸的一雙拖鞋，到他面前說：「爸爸，辛苦你了，要好好休息。」

這一天，爸爸沒有去工作，我就陪爸爸坐在沙發上，爸爸搭著我的肩膀說：「puljaljuyan我的兒啊！千萬別像我一樣，以前愛玩不用功讀書。」當爸爸摸我的手時，發現爸爸的手好粗好硬，我不禁問說：你的手為什麼那麼粗糙呢？爸爸笑笑地說：每天握著又硬又重的鋼筋蓋大樓啊！我回爸說：哦！難道這麼多的大樓都是爸蓋的？你真厲害，我一定會努力讀書，不會令你失望的！

雖然爸爸每天為了生活常常換工地跑，但都會盡力做好他的工作，養育我們。

如今，爸爸那雙手經過多年變得粗糙，但只要看到爸爸的一雙手，就會告訴自己一定要努力讀書來報答他的愛。