kana’iara cu. ’ʉnai mamane, makai ’esi cu kavangvang maka’ʉna murungisaa. niarapipiningi cu karananana vungavung. ’una masinang, ’una tapunia, ’una kavangvang tanavikarʉ. nimatikuru maningcau tikuru sua ta’anna. macangcangarʉ mingangane. niarasamʉrʉ sua karu, cʉnʉ, nakai tumavo’orua cu masini. cucuru macangcangarʉ cau cumacʉ’ʉra makasia! arapipining tapinange paracani. ’una kavangvang karananana kurai umoni, makai ’esi matu’utu’usu pania kakurukurungu. timanʉʉn riang iisua, makai mamarang mita, ’esi paracani miana tamna cani.
’acecu kana’iara. iaavatu cu kana’ʉcana. makai ’apuru macici taniara. pacʉpʉngʉ masini cau, kamʉcʉ ’una ʉrʉna tavara’ʉn kʉmʉnʉ. nukai musutavʉrʉ na matatʉricang canumu. mataatʉa kana’ʉcana, paira ’una sooraru. nukai mirʉngʉcʉ ’ʉcanʉ. iimua, noo ’esiin pipiningi, tia matangiri mincau, ’una kara ’apitarʉ? sua kacimʉrʉ kincaucaua, tia mastaan matangiri. manguru na ’una ’apitarʉ to’unaa.
kanamara cu. karu mataa cʉnʉ, ara’itumuru tanavikarʉ. nimʉkʉa miaa kana’iara kʉkʉnʉa, nimarupangʉ cu masini. ’una mavangʉ cu, ’una mavuca’ʉ cu. mangucunu kavangvang vina’ʉ mataa pusiam. sii me’icunu cu vura in. maacaca cau, sii ’una cu tavara’ʉn mara kʉkʉnʉa. nakai tia pa matangiri! sii kanasia isi. ’itumuru marʉkurakurapʉ tia ko’ua kumakʉnʉ nimʉkʉa cau. nguai sua ngʉkau, vavuru, tamcuru, vutu, tongingi, tapuroo, ka’icʉpʉn nguani noo musikarʉ na ’umo’uma.
noo timanʉʉn cu pipiningi, ’una “siuu! siuu!” misee riang ia, tavara’ʉn cu, ’esacu kana’amisan. cimʉrʉ tamna karu mataa cʉnʉ, makai tinarasangai pa aracʉvʉrʉ. ’una arasʉmʉrʉ, ’una matapari’i ranʉngʉ. ’apaco’e makungu taniara, ka’anʉ pa tavara’ʉ tarasangai ka’umo’uma cau. sii tia pa tumatakʉtakʉ maringuna karu mataa cʉnʉ. makasuin tia cu aramanʉngʉ cumacʉvʉrʉ sua nimʉkʉa.
usʉʉpatʉ kanasia. ’una kacangcangarʉn, ’una parapusu. nakai, ’una kavangvang nguain tamna karanana maningcau. tia kara kita macangcangarʉ? tia kara kita aka cʉpʉngʉ? sua isi ia, tia ’apaica takacicini tamna cʉpʉngʉ maramʉ.
春天到了,大地充滿了生機。各色花朵出現,有紅白也有黃。蝴蝶穿上美麗的衣裳,枯萎的花草樹木發出新芽,鳥兒唱歌,昆蟲啼鳴,牠們的聲音像互撞的瓶子,如同老人家唱古老歌謠。
夏天像著火似的酷熱,人們渴望冰涼。夏天有颱風或暴雨,在外頭行走或工作時,要特別的當心是否有危險?住在山上的親友更要提高警覺,遠離危險的地方。
秋天像個畫家,草木變成閃閃發光的黃色,春季人們所種植的農作,如今已長成,小米及稻穗低垂,是因果實飽滿而沉重。但要注意!因各類動物都會出現偷食農作。
當聽到「咻!咻!」的響聲,就知道冬天來了。草木暫時休息,有的枯萎、有的樹葉掉了。雖然天氣冷,山上的親友仍不能休息,必須到田園砍除雜草,經過整理後農作才能好好生長。
四季令人或快樂、或厭煩,但都有其美麗之處,要快樂或憂愁?都由自己的心境來決定。