朗聲四起

pano mosola nana cihi ci cou. moso e’ohʉ ho uhne patungkuonʉ ho ea fou. Ne mio, mion’a hosoyʉma, moso seolʉano mʉchʉ no yuho ho kuici soyʉmʉ, mo sʉfeʉngnʉ ho e’ohʉ. micu sʉc’ʉhʉ ne fuengu, mo baito nomo coni ci ’ua. mo mainenu cic’o bichʉmʉ na ‘ua ho o’te pkaako, ‘iyamamo asonʉ angu soyʉmʉ, hocu yatunga na t’angosi ho o’te meelʉ aot’ou. mo na’no kaebʉ na cou hocu ngov’eni no sungu no ’ua na keʉpʉsi ho yainca....“nuu’u eni”. no hiasi kaebʉ pahpasunaeno ho eachi mainca... “isi na’no tiʉt’ʉt’ʉca no hamo na a’o maitan’e a’ʉmtʉ ’aveoveoyʉ”. micu maica i’vaho e’ohʉ ho mainca te’on’a i’vaho teʉ’tʉmʉ no fou. micu nana ’aoko cocoeconʉ ho ea. o’anamo ahtun’a teolʉ no yuangsou. micu amzo noana’o hie. micu mainca te’ocu moezʉ emoovei ho yaa ’o ’ua ’u.

曾經有一個人，他出門到玉山打獵，那時正逢下大雪，他一早就出門，到了山上看到一頭水鹿，那時因為太冷，水鹿因腳麻木不能動，那個人很高興的把背帶掛在水鹿的角上，並說：「這是我的。」他又繼續走，心想還要找其他的獵物，他就繼續找，直到艷陽高照。