朗聲四起
pantomo cihi ci cou, mio yoso ’o okosi. ’omo okohe to okosi, mo mi’usnu to amohe ho yainca… “ amo, teko’so faeni a’o maitan’e na nte’o anana’va tanua ci ezoyʉ. ” isicu a’ʉmta aapaevaza to amohe ’o ezoezoyʉ, ho faeni tomo yoso ci ’o’okosi. micu mipeohi/mipzohi, isicu phieni tamo okohe ’e isi tanua ci ezoyʉ, hafa ’o peisu hocu mongoi ta emoo, ho uhtomo covhi ci hpʉhpʉngʉ, yonto ic’o ho tiu’hi’hisa ’o nia peisusi, ho maezo ’aʉnpʉnpʉ ’o h’oyungsovasi. ne ohsicu tʉcʉcʉha ’o nia acʉcʉhʉsi, ’oc’ocic’o esmi to meoino hoseova ’o hpʉhpʉngʉ to ic’o, micu a’sʉftonʉ thi’cia, micuc’o moezʉ noe’ocʉ to cihi ci cou to ic’o, isi skuna to cou ho uhto ezoyʉsi ho poa pocengi to feʉ’ʉ.
mo ma’tʉtʉs’ʉ ho mioci o’upu to isi ana to feʉ’ʉ ci tahia(tahza), at’inghi, uk’a cimo amako mofi no ntesi ana ci macucuma. ataveisi micu ma’tʉtʉs’ʉ ho mainca.... “ci o’a tees’a maica ‘e a’a’ausna’u, honci o’te mongoi to amo. ” micu eno a’ʉmtʉ yuovei to amosi. mion’a nomcovhi to emoo, isicu teolʉi to amosi, micu ma’ngʉcngʉcʉ na himngonghisi, toe’usna ho sʉyʉci sʉ’fʉni, o’te tosveni kisua. yainca to oko…. “ amo, mi’o emoloʉngʉ ho tokvo’ʉ suu, o’anantee ’aseolʉ hongciko i’vaha oko a’o. ” at’inghi isi eutotaveia to amohe ’o soskuskunu ho yainca…. “ aupcieva yaa ’omo so’ʉmnʉa to yʉsʉ ho poa paceofneni, yaa ’o yoolulku ho pooeveni ta lulkusi, yaa ’o sapiei ho poa msapiei, ho maezo cmuhu to ’uachumu, tetona’a eyabobonʉ ho peeseni. maica ’e oko’u eni, mosocu mcoi ho smoevovei, payo’a ho eoveia. ” micu toehungu kokaekaebʉ ho eyabobonʉ.
ine mio, mion’a seolʉa no yonto ezoyʉ ’omo mameoi to oko, micu maine’e, mion’a covhi to emoo, talʉi ’o fihngau no pasunaeno ho ’otoli. isi eoho’a ’omo cihi to soskuskunu, tuocosi mo mainenu co hi’hioahe. yut’inga to soskuskunu…. “ micu yuovei ’o ohaesasu, isi aiti to amosu homo yoayokeo ho maine’e, isicu chua ’omo noyʉnʉ to oko no ’uachumu. ” mo na’no sʉ’no ’omo mameoi to oko, o’amo mimho yʉmeʉmʉ, mo yuyafo ’o amosi ho eucufna. isicu mi’usni ’o amosi ho yainca….“ amo, ’a lakoeno aiti tamo topioha(topzoha), lea’u mais’a tolei ho yaahioaineni suu, o’ala’u yutasufku no leako pah’sʉfta, cuma na ohsucula faeni a’o? o’a leako ahta amaka fii no oko no moatʉ’nʉ, ho poa i’nʉskʉ toehungu kokaekaebʉ ’o maananghia’u! at’inghi ’e okosu eni, isi tʉcʉcʉha no noasisi ’o nia ezoyʉsi, mo yuovei maitan’e, oskocu chueni ta oko no ’uachumu. ” mi’usni to amosi ho yainca…. “ oko, leako asngʉcʉ no’upu a’o, ’e afu’u acʉcʉhʉ’u ’aeno acʉhʉ nuusu, at’inghi ’e ohaesasu eni, mo mcoi ho smoevovei, payo’a ho eoveia, ’atetoeno anana’va peeseni ho ’aveoveoneni. ”
某人有兩個兒子。小兒子說：「爸爸，請你把我應得的產業分給我。」過幾天，小兒子賣掉產業，帶著錢離家。他到遙遠的地方揮霍無度。那地方發生饑荒，他一盆如洗，只好去投靠當地居民；那人打發他到農場看豬。他沒有東西吃，最後他醒悟道：「父親有許多雇工，我要回到父親身邊，讓他把我當作雇工！」於是他動身回去。
父親激動抱住他。兒子說：「我不配做你的兒子。」但父親吩咐僕人說：「替他穿上最好的衣服鞋子，宰牛設宴慶祝，因為我兒子失而復得。」