朗聲四起

pantomo cihi ci cou, mio yoso ’o okosi. ’omo okohe to okosi, mo mi’usnu to amohe ho yainca… “ amo, teko’so faeni a’o maitan’e na nte’o anana’va tanuua ci ezoyʉ. ” isicu a’ʉmta aapaevaza to amohe ’o ezoezoyʉ, ho faeni tomo yoso ci ’o’okosi. micu mipeohi(mipzohi), isicu phieni tamo okohe ’e isi tanuua ci ezoyʉ, hafa ’o peisu hocu mongoi ta emoo, ho uhtomo covhi ci hpʉhpʉngʉ, yonto ic’o ho tiu’hi’hisa ’o nia peisusi, ho maezo ’aʉnpʉnpʉ ’o h’oyungsovasi. ne ohsicu tʉcʉcʉha ’o nia acʉcʉhʉsi, ’oc’ocic’o esmi to meoino hoseova ’o hpʉhpʉngʉ to ic’o, micu a’sʉftonʉ thi’cia, micuc’o moezʉ noe’ocʉ to cihi ci cou to ic’o, isi skuna to cou ho uhto ezoyʉsi ho poa pocengi to feʉ’ʉ.

mo ma’tʉtʉs’ʉ ho mioci o’upu to isi ana to feʉ’ʉ ci tahia(tahza), at’inghi, uk’a cimo amako mofi no ntesi ana ci macucuma. ataveisi micu ma’tʉtʉs’ʉ ho mainca.... “ci o’a tees’a maica ‘e a’a’ausna’u, honci o’te mongoi to amo. ” micu eno a’ʉmtʉ yuovei to amosi. mion’a nomcovhi to emoo, isicu teolʉi to amosi, micu ma’ngʉcngʉcʉ na himngonghisi, toe’usna ho sʉyʉci sʉ’fʉni, o’te tosveni kisua. yainca to oko…. “ amo, mi’o emoloʉngʉ ho tokvo’ʉ suu, o’anantee ’aseolʉ hongciko i’vaha oko a’o. ” at’inghi isi eutotaveia to amohe ’o soskuskunu ho yainca…. “ aupcieva yaa ’omo so’ʉmnʉa to yʉsʉ ho poa paceofneni, yaa ’o yoolulku ho pooeveni ta lulkusi, yaa ’o sapiei ho poa msapiei, ho maezo cmuhu to ’uachumu, tetona’a eyabobonʉ ho peeseni. maica ’e oko’u eni, mosocu mcoi ho smoevovei, payo’a ho eoveia. ” micu toehungu kokaekaebʉ ho eyabobonʉ.

ine mio, mion’a seolʉa no yonto ezoyʉ ’omo mameoi to oko, micu maine’e, mion’a covhi to emoo, talʉi ’o fihngau no pasunaeno ho ’otoli. isi eoho’a ’omo cihi to soskuskunu, tuocosi mo mainenu co hi’hioahe. yut’inga to soskuskunu…. “ micu yuovei ’o ohaesasu, isi aiti to amosu homo yoayokeo ho maine’e, isicu chua ’omo noyʉnʉ to oko no ’uachumu. ” mo na’no sʉ’no ’omo mameoi to oko, o’amo mimho yʉmeʉmʉ, mo yuyafo ’o amosi ho eucufna. isicu mi’usni ’o amosi ho yainca….“ amo, ’a lakoeno aiti tamo topioha(topzoha), lea’u mais’a tolei ho yaahioaineni suu, o’ala’u yutasufku no leako pah’sʉfta, cuma na ohsucula faeni a’o? o’a leako ahta amaka fii no oko no moatʉ’nʉ, ho poa i’nʉskʉ toehungu kokaekaebʉ ’o maananghia’u! at’inghi ’e okosu eni, isi tʉcʉcʉha no noasisi ’o nia ezoyʉsi, mo yuovei maitan’e, oskocu chueni ta oko no ’uachumu. ” mi’usni to amosi ho yainca…. “ oko, leako asngʉcʉ no’upu a’o, ’e afu’u acʉcʉhʉ’u ’aeno acʉhʉ nuusu, at’inghi ’e ohaesasu eni, mo mcoi ho smoevovei, payo’a ho eoveia, ’a tetoeno anana’va peeseni ho ’aveoveoneni. ”

某人有兩個兒子。小兒子要爸爸給他應得的產業，就帶著錢離家、揮霍無度。後來他沒有東西吃就回家。父親激動抱住他。吩咐僕人說：「替他穿上最好的衣服鞋子，宰牛設宴慶祝，因為我兒子失而復得。」

大兒子很生氣，父親出來勸他。他說：「我像奴隸一樣工作，你給過我什麼？連一頭小山羊都沒有。但這個兒子回來，你就為他宰牛！」父親說：「你常跟我在一起，我的一切都是你的。你弟弟失而復得，為他設宴慶祝是應該的。」