朗聲四起

madhaaonga laponi tahokoko ina-li, lo mamalrelreni, ’oleve talapingae ina-li, omi’a aolrolai lo i’adhani solate analo tahokoko, mahavehavehe ’iidheme kahanaae lrolrame, ma’akalamoongo, lo kioamailidhe ’iase, ocengele ka mailidhe, ’ikanekane-lidha la’i ’osahio-lidha, amo kahavehavehe omia-lrao olo apa’iidhedheme-li.

akamaongongadha, otaihiihi ’apakane tahokoko ina-li, co co co o’ia’iasa, dhonalo tahokoko omi’ata sialalra titina imia moa kone tia, ’alikaki kahananaae mokavovole, mani lralrame ’oilri moa kone solrikine ina-li. mani oalrao polra ’aolai tahokoko, mani ’alavolavotolraidhe kaamemelre’e lidha’a o’i ovale-dha, tahokoko-nai ’a mataadhi’i masomikace.

iki takaeaea menanae, ina-li ’a ’aliki talangalangalrae ’adhamai maava’i, pakono pota’aleve vakahedha, mani ’inikookono dhoace. alakai omiki latadhe takaeaea ’aolai, oecenge alrimadha ’ami, i’adha takaeaea sangepahe iki vila’a, o’odho vakahe tahokoko, mahisiisisi tohamoho, makini hoolonganae, olriho’ongalrao amo pi’iiline tahokokonai.

odhaace ’iidheme kahananaae, mani ’iase ina-li, toomao mokavovole taahokoko, malralriase dhona maca-ni la alrima-ni ka ocao, to’ahaki dhona aecengae-ndha ’asio polra, takaeaea tahokoko kapa-kosakosai iki ’adhingi-dha ’asio. ki’ipili alridhe pokavole, ’evehidhe okoko-dha, poa tingatingi, mani ’oevehe poa longopai tapa’ototaloe tahokoko. totolronga polra a ’olalai tahokoko.

odhalriimingaka-iae o’adhingi-lrao kahanaae mani sopehe-lrao, lani lralrame tahokoko mia-lrao, mani kelrakelrangiae ina-li, madhilialiangiae lringao-li, ’itovilraidhe alangalrae’o tahokoko mia. kapa-cengeliae ina-li, mani pato’iae ina-li, amo vaa’imita ’aiposavo’oeni ama’o to’ahaki ’ina langalangaita tahokoko paiso.

toomaongiae kikatakolra ’iidheme-li; ki’ipili oanga longai kasiisa’i tahokoko ina-li, lo ’amaolroli mani ta’aelrenai ’osahio, maolohonga-lidha tahokoko, amo langai-nai to’apoopopoa ’ahakinai dha’ananae, olriho’onga-lrao tai’ae-ni ’ina dhoolri, oaoainiae iki ’iidhemeli.

 

媽媽養了一大群土雞。早上媽媽打開門，那群雞跑進路旁的五節芒叢裡；整整一天不去呼喚便看不見。

傍晚，媽媽端著一鍋雞食，叫喚幾聲，一群雞紛紛從芒叢裡鑽出來，圍在媽媽身旁吃東西。我總是想辦法捉自己喜愛的公雞，輕撫著牠。

有一天，媽媽從菜市場回來，匆匆放下菜籃走了出去。外頭有個男人拿著一支小網子，旁邊停著在有雞籠的貨車，雞籠中有不少大雞，擁擠不堪。

他們走到五節芒叢邊，母親叫喚幾聲，雞跑出來了；那個人大網一撲，一隻雞在網裡掙扎。牠很快被捉出來，綁腳、過秤、鬆綁、丟進雞籠裡。

我忍不住鑽進芒叢裡大聲斥喝，要嚇跑所有的雞。媽媽咬著牙打我一下，我要求她不要賣雞了。媽媽看了我一會兒，媽媽告訴我賣雞的錢是爸爸的醫藥費。

我很快撫平失去雞隻的傷痛，媽媽很快買回一大窩小雞，讓我沒事就逗著牠們玩，雞養大了，賣了錢可以貼補家用的道理深植我心。