朗聲四起

Yo minokay to kaciherangan talaniyaro’, sa conihar saho maratar to dafak, miyatayataw ho to tatirengan nasa ko faloco’, romakat i saikoran no niyaro’ saka talalotok a lalan, pasalong ira ho ko calofacof, seriw seriw sa ko fali mato fengiw sanay masanek ko fangsisay, kecec sa kako to mata miyatayat to tatirengan, sa’imer sa pasasela’ mihedot to fali, safangcal sa ko tatirengan a ciangil.

Comod sa i palosayan no loma’, sa maliemi’ sa malikat manengneng ko ’aresing i rengorengosan ato i papah no kilang, tefing hanako ko i papahay a ’aresing satikotiko sa a comikay, samiyamiyat sa matedil, cahocaho matateko to masatera’ to malananom, torirac sato a matefad i sota’, malasaka ’orip to no pinaloma.

Masadak to ko cidal, malahedaw to ko calofacof, safa’edet sato ko romi’ad, nengneng han ko pinaloma awa to ko nanom mapalahod to no fa’edet, maemin to miocekoy ma’ika’ik mato caayay to ko mama’orip.

O ’aresing i ! O kaira nira to dadaya a pacafay to pinalengaw, saka mapasoemet nira ko sera no hekal, malasaka malaliyaw ko palapalaan a maemin ci’orip, nika masadak to ko cidal mapalahod to malahedaw to cingra, caay ka tenes ko kaira nira. Nika mapaini nira kita to caay ka citolas to nisafaloco’an no mita. Nanay matiya o ’aresing ko ’orip no mako, misafangcal tona caay to kahakowa  a ’orip, nanay ona salongan a ’icel no mako, malosapa’icel to cango’otay itini i rakat no ’orip ato malosapa’orip to icowacowaay a kasaniyaro’.

夏天的清晨漫步在部落後山的產業道路上，空氣中瀰漫著一股清涼的氣息，閉上雙眼張開雙手，屏氣凝神地深吸一口氣，此時讓人精神抖擻身心舒暢。走進自家的果園，草地及樹葉上清晰可見一顆顆亮晶晶的露珠兒，我撥弄著樹葉上的小水珠，來來回回，閃閃發亮，不一會兒就凝聚成一顆大水滴，滑落在地上。

白天炎熱的氣溫，給大地留下了溫度。農作物蒸發掉了大量的水分，全都垂下了頭了無生機。仲夏的夜晚，大地恢復了平靜，露珠兒在樹葉及小草上生成。它總在最適當的時機出現及消失。它雖小，生命也短暫，但它讓農作物得以休養生息，然後再次將頭抬起，把腰桿挺直，它是大自然萬物所倚賴的生命泉源。