朗聲四起

Maratar toya dafak sa conihar saho ko romi’ad, nengneng han ko papotal sa kifetol sa ko calofacof, sariwsiw sa ko fali nai waliay, kakoy sa kako to ’anengang cacay a maro’ i sa’ayawan no loma’pawalian to panay, awaay ko ’adif i ka’ayaw, deng o po’eneray palomaan a kamoraw malasanga’ no loma’, matiya to mateliay i sala’edan no kakarayan ato sera ko ’orip no tamdaw, talimaan sa awaay to ko kihar. Saenger sa misi’ayaw minengneng tona ka’ayaway a calofacof, mato maraayay kafahalan sa mingata feriw sa maselic talaraay, malecad to itiraay i tadafangcalay kafahekaan a nanengnengen a pala.

Caho caho sa ciedil sato malikat to ko no walian macakat to ko cidal, edef noya calofacof itiya to sa kalamkam sato malopisak. Taengad to manengneng ko lotok no walian, maemin to ma’araw ko nika korac kangdaw no kilakilang, sa damahmah sa ko faloco’ paka’araw, mato seriw sanay ko fali sanga’ay sa ko pasasela’. Siikor han mitapal mato caay karaay ko ’alo no Siwkolang, kaikor to manengneng ko takaraway sa tanektek sanay sasifo’an a lotok, ona manengnengay i ka’ayaw mato lecad sanay o micokaan a nanom ato lotok ko nika fangcal nona niyaro’.

Mahakakerem td han awao ko romi’ad, pasifafae ko kadikadit sa kangdaw sa fangcal ko kakarayan, pakatar sa ma’araw ko ’alilis pakalaenoeno sa mitoor to cikayno fali misataliyoliyok a maefer, o roma pasalong sa a milowi’ a masoni. Pasietip han manengneng ko tolatolaw matatoor toor to minokay, nengneng han mato lecad sanay ma’orip ko tamdaw tona kakarayan.

Maherek to malafi caykanca misanga’ to tangiroan ci akong, taliyok sato kami to tangiroan misadiheko, mitengil to pakimad ni akong to ’orip no itiyaay ho. O roma i, pakimad ho cingra to pakayniay i serangawan no Pangcah ato kafalic to no siyakay, caho karenec a mitengil to kimad nengneng hank o toki fahal falo to ko tatokian. Masa awa ko simal ko salawacan no niyaro’ sa to’eman sato, tengil han awaay to ko adeses no soni a matengil, malasaka talaw to no faloco’. Nano dafak tangasa anini sangaay sa malohak saciangil sato ko tatirengan, tada maolah ko faloco’ no mako tona matiniay awaay ko kihar ato adesesay a ma’orip.

清晨的早上，獨自一人搬張椅子坐在門前的廣場上，靜靜地看著眼前的晨霧，猶如仙境一般。不一會兒太陽從東邊升起，露出一道道曙光，這才將瀰漫的晨霧迅速驅離散開。黃昏後，老鷹低空盤旋，晚餐過後外公總會生一盆火，大家圍坐取暖，也聽他聊著部落的過往。部落的夜晚一片漆黑，靜得讓人有些害怕，我就是喜歡這樣的悠閒與寧靜。