朗聲四起

To papacem ci’o’ol ho ko semosemotan pacelem to papacem a lomowad i, nengneng han ko papotal sa kifetol sa ko calofacof, miala kako to ’axnen teked sa a cecay maro’ i ka’ayaw no loma’, awaay ko masa’adipelay i ka’ayaw no loma’, dengan koya mapalomaay a calamay, sapoenel hananay a nifaliw to ha’adipel i taliyok no loma’, o ’orip i niyaro’ hatoya mateliay i la’ed no kakarayan ato sera ko ’orip no tamdaw, awaay ko kihar a salahekel sa ma’orip. Sapater sa misi’ayaw minengneng tona calofacof, hatoya ma:raayay a tapalen,  latek latek mingata feriw mitata’elif a miselic I ka’ayaw ako, mahecad to aro’ sanay itiraay i kalihadayan to nika kapah nonini a niyaro’.

Caho caho matedi to no cidal a satadengal sa ko nowalian a tokos, macakat to ko cidal, edef noya calofacof itiya to sakaliki sato a salopesak sa toya ’akawangay a tokos, satadengal sa to manengneng ko tokos i nowalian, maemin to ma’araw ko kinakelac no calofacof a sakangdaw sako kilakilangan no tokos, sadamahmah sa ko faloco’ a sakahemaw sa a paka’araw, hato feriw sanay ko fali sanga’ay sa ko kamaro’ i papotal no loma a pipasela’.    

liyawen misiikor mitapal minengneng koya salimaay sanay a negnengen ko ’akawangay a tatenokan no tokos, manengneng matoya nirenafan a nanom ato tokos toya niyaro’ konini.

O kakereman to ko romi’ad, pasifafekang han mitapal awa ko to’em sanay a calofacof sa langdaw sato ko kakarayan satingalaw sanay a awa ko cecacecay a ’o’ol micipat toya langdaway a kakarayan, i mata sa ma’araw ko ’alilis pakalaenoeno mitoor to cikay no fali misataliyoliyok a maefer, nengneng han hato hecad sanay ma’orip ko tamdaw tona laeno no kakarayan.

Katiposan a palapatan, Maharek to malafi cakaeca misanga’ to talingoan ci akong, taliyok sato kami a maro’ misi’ayaw to talingoan misadiheko, mitengil to tawciker ni akong to pakayniay itiyaay ho a ’orip nira. Toya a dadayan faloay ho ko toki, salawacan no niyaro’ sa to’eman sato, awaay toko adeses matengil, hato aira ko maan saan ko talaw no faloco’. Saromi’ad sa nano papacem tahadadaya, lihaday sa a kahemaw ko faloco’ , tada maolah kako to hatiniay awaay ko kihar ato awaay ko adeses a ma’orip i niyaro’.

清晨的早上，獨自一人搬張椅子坐在門前的廣場上，眼前沒有圍牆只有榕樹的矮籬，讓人有如置身天地間，無拘無束。靜靜地看著眼前的晨霧，忽遠忽近飄渺移動著，猶如仙境一般。

不一會兒太陽從東邊升起，露出一道道曙光，這才將瀰漫的晨霧迅速驅離散開。秀麗的海岸山脈露出型態，清翠的樹木盡入眼簾，讓人看了心曠神怡，空氣中有股清新的感覺。

往後看秀姑巒溪就在不遠處，再往後看些就是雄偉的中央山脈，眼前這一幕就像是一幅山水畫。

黃昏後，蔚藍的天晴空萬里，偶爾還可以看見老鷹低空盤旋，讓人宛如置身大自然。晚餐過後外公總會生一盆火，讓大家圍坐取暖，也聽他聊著部落的過往。部落的夜晚一片漆黑，靜得讓人有些害怕，我看看錶才八點鐘。一天緩慢的步調，讓我精神完全放鬆，我就是喜歡這樣的悠閒與寧靜。