朗聲四起
ulra a saya wari, muvilin i takesiyan menadanadam semenay tu temuwan i Sinlung, di mukuwa i Sinlung kantu takesiyan kicevunga kani temuwantaw.
kadu diya kani i dadalan kinger da semasenay na temakakesi, di kadu kani saninin kana lalinayan mengangara kantu temuwan.
mena’u lra kana lalinayan mu, kaduwan a cau na ramarenad. ulra na pavavekas, ulra na mahelrahelr kemakawang, ulra na cau tu lapusaw tu cukap kemakawang.
kana semasenay diya na temakakesi di, mukuwa kurelranga da cau kemakawang ini Sinlung, paranger itaw da a temakesi kana palrivak na takesiyan mu, ulra tu renarenadan i takesiyan. mau na caluwalun di varasarasa’ adiyu diya, kaduwan na adi pakacima’ da cukap di na kuce, nu mukuwa i kungkuwan temakakesiya mu, maruwaru tu kuwi.
adiyu diya misaharan kadu i lalinayan, na temakakesi, mukulukulung, marevurelrang, marevurevu, marevulruvulru’ da mali kani lalinayan, nu adi temaranapaw mu, kilrecuv di kuretapelra’, amames kurepanana tu sungasungal, di tu dapadapalr, di tu limalima, adi araemaeman, di adi makakaud da kurtapelra’ nadu na temakakesi.
kurekasa da dinekalranan kikarun na temakakesi, tu pakavulayay na lalinayan, talrunger lra tu saringan nadu na penapitaw di na maakuc kana calunan... kema mareanger i Sinlung, paretelun paliyuliyus kemakawang i lalinayan itaw mu, pacempa lra kantu temuwan, duwa i ngawayan kantaw, tu kedengaw tu lima na temuwan di pakunamum diya kemakawang. marengay da “nu ta lapusaw ta cukap kemakawang kani mu, apelr di salaw ’inava ta anger, adi kemawan adiyu diya kananiyam lalinayan tematusuk na varasa’ kanta dapalr.” kema marengay.
有一天，Sinlung的孫子留在學校練習合唱，他到學校接孫子，在往學校的路上，就聽到學生在唱歌，他就在運動場邊等孫子。
他看到運動場有很多人在運動，有的跑步、有的走路、有的脫鞋走路。學生還在練唱，Sinlung就跟著他人繞運動場走路。
Sinlung想起讀小學時，學校也有運動場，不過，運動場全部都是草，草地夾著小小的石子。那個年代，買不起鞋子，所以，有很多學生沒穿鞋子上學。學生喜歡在運動場上玩，滾地、追逐、摔角、丟球等等，若不小心跌倒或摔倒了，膝蓋和手腳很容易被小石扎刺而受傷，但是，學生才不怕跌傷呢！
學校若舉行運動會，和部落辦理競技比賽時，老師叮嚀學生要帶鋤頭和鐮刀上學。用鋤頭除去跑道的草；用鐮刀割短操場的草；用石灰畫上跑道的線條，流著滿身汗的清掃搬運雜草，學生和部落族人一起整理，讓運動場煥然一新。
當Sinlung繞運動場三圈時，孫子迎面而來，他牽著孫子的手繼續遶運動場走，並說：「在這裡脫鞋走路輕柔又舒適，不像我念小學時的運動場，小石子常常刺傷腳呢！」