I dabak nu lalud, remakat i lalan nu lalikulay a lutuk nu niyaru’, u ruma ku saepi’ nu bali, kemet han ku mata a micebar tu tusaay a kamay, sa adihay han ku nihelup tu hanhan, huway! u ruma ku sunir nu tiretirengan. Tayra i nipalumaan nu luma’ a lusalusayan, u rengus atu papaha nu kilang, masapinang ku kika sacacay nu lalesing, nanuwang han ku papah nu kilang, seliseli sa a malikat kira lalesing, matiya u ’urad a mahetik i sera.
Tangasa i tadu remiad, yu lalesing mibasaw tu baedet nu sera, anu caay ka dengay ku nanum nu nikawmahan, badi’ saan a mapatay i lalud. U terung nu labii’, awaay ku tekiteki, u lalesing tu kiyari ku masadakay i papah nu kilang atu rengurengusan, tangasa i kasadak nu cila a malasawad. Ay maan ku nika adidi nira, ay maan ku nika a puru’ nu ’urip nira, mapa ’urip nira ku ma’uripay, demaang a ma ’urip cira, u cacangerayan nu ma’uripay haw cira.
Liklik nu lumaluma’an , atu niyaniyaru’an u kapahaytu, u kalipahakan nu a midemak i pa’uripan.
走進自家的果園,草地及樹葉上清晰可見一顆顆亮晶晶的露珠兒,我撥弄著樹葉上的小水珠,不一會兒就凝聚成一顆大水滴,滑落在地上。仲夏的夜晚,露珠兒在樹葉及小草上生成。總在最適當的時機出現及消失。它生命短暫,但讓農作物得以休養生息,是萬物倚賴的泉源。
露水,讓大地恢復生氣,陽光一露臉它就離開,留給了我們無窮的希望。我願像它一樣,用短暫的生命活出精彩,把我微弱的燈光,點亮在最需要的地方,照亮每一個角落。