朗聲四起

Yu matiya hen, ira ku micidekay a pasubana’ay nu Felangce, ci Bureday han ku ngangan. I matiya ira kiya mitengilay mabukilay a papayi a karung nira, nika tada matuka tu. Tiya cacay a remiad, madadung ci Bureday, papilesimeten tu nira kiya karung tu kucu. Melaw sa ci Bureday tu kucu nira, matiyatiya hen ku nacilaay a tasun, misiket i kucu nira.

Araw ceras han ni Bureday kira karung, araw paca’ub satu kira karung, “ tanu tasun saan kina lalan, taelib han tu tusaay a tuki, caay ka uning tu kira kucu isu haw satu? ” tuna mahaen ci Bureday caay ka semuwal, caluk sa tira kucuan a tahekal tu. I matini araw mikuku kira karung, a milunguc tu sacukcuk nu aniba, pungingil han ni Bureday, suwal satu kira karung, “ singsi, pabelien kaku tu sacukcuk nu aniba, a kemaen kaku anu sawni satu! ”. I matini suwal satu ci Bureday, “ u kaimahanay aku a cabayaw! Anu mataelib tu ku tusaay a tatukian i, caay haw ka haen tu kisu, matiya i aniniay a masulep satu? ”

Mitiya kira wayway nu karung, u “malalukay awaay ku suwal, ira matukaay tu ku adihayay ku sapaca’ub.” u malakarungay caay pisakilemel i kadademakan, sisapaculi hen, caay sawadi nu tawki ku kadademakan. u kapahay tu, awaay ku ngudungudu aca, a mangalay a micaliw tu sacukcuk nu aniba. Ita hatu kita itini i ka’uripan malecad haw ira karung matekes, matuka aca, matiya patinakuay tu saka caayaw kananuwang i luma’ a mipadang a dademak? Ita atu lalabu nu luma’ atu cabacabay yaca mahaen haw? masasupadang, masasulul anu patelac ku demak? Makayra i wayway nina karung, pabana’ay i titaan, tu sakalatamdaw atu sapipadangaw tu cimacimaan sananay kiyari, sisa akaa katuka atu misabukibukil saan ku nipatatudung ititaan.

Sisa mabana’ ci Bureday a pasebana’ tu kakawaw nu tamdaw, dihemay ku nipasubana’ tu karung, caay picihi, caay ka cacengang, papisimsim tu patelac, u punu’ ku sapikuwan tu tamdaw, caay pisaripa tu tamdaw, kapahay a dadaduduwan nu mita.

伏爾泰是一位著名的教育家，他有一位懶惰的僕人。一天，伏爾泰要出門，命僕人備好鞋子。他一看鞋子，仍佈滿昨天出門時沾上的泥跡。

他責備僕人，僕人卻回答說：「兩個小時後，你的鞋子不就又跟現在一樣髒嗎？」伏爾泰没說話，出門去了。僕人追上來，索求食廚的鑰匙。伏爾泰裝没聽見，僕人說：「先生，我要食廚的鑰匙，待會我要吃飯！」這時，他才說：「兩個小時後，你不也將和現在一樣餓嗎？」

伏爾泰以其人之道還其人之身，用委婉的手法教育僕人，不直接斥責、不衝突，並給予他人改變的機會，既展現自己的智慧，又能維護他人尊嚴，非常值得我們效法。