kabalakiyan nu mita a lala’ ku Taiwan, taneng henay kaku misakamu ayza, “ u Yincumin kaku ” sa i nuayawan nu tau. nika, anuayaw a taneng henay kaku misakamu tu “ u Yincumin kaku ” hananay hakiya?
kaLipunan ku kauzip nu baki nu maku, matineng misa nu Lipun a kamu, pisa nu Lipun niza sa, mahiza nu Lipunay a tademaw ku pisanu Lipun, anu u kamu tu, nikauzip tu a wayway niza sa, caaykahiza tu ni bayi u Yincuminay a wayway. yu adidi’ henay kaku, katinengan nu maku azihan izaw ku cacay maedesay a Lipun ku bihid a baki nu maku, matineng misakamu tu nu Lipunay a kamu sipaseneng han nu maku i cabay, azihan ayza u sacaayay katatungus ku mahiniyay a kawaw.
palekalaw nu mita kuyni kabalakiyan a lala’ tu sanumitaan a lalangawan, pakatineng tu nu babalakiyay a nizateng, uyzasa namahicaay hakiya? kya pasatezep han tu ku nu mita a kamu i sumamad, paangic sa kitaan minanam tu nu zumaay nananamen a kamu, maliyun tu ku mihcaan, baluhay tu a talakaway milihiza a mapabaluh ku kamu, masazuma tu aca ku lalangawan; nasibalucu’ ku baki nu maku minanam tu nu tauway, satekeday subana’, akilulhan nu mita ku kahini? kauzip nu mita ayza, a hicaen nu mita misuayaw tu kamu atu lalangawan?
未來,我還能說:「我是原住民」嗎?我們發展了自己的文化,傳承祖先的信念,但我們曾經被禁止說自己的語言。
「我們是誰」已經變成了一個問題。也許這就是教育的力量,支配著我們的想法、主導我們的思考。如果我說我是原住民,但連自己的語言都不會說,我還是原住民嗎?這是我們面臨的問題,對於自身文化的認同,自我價值的混淆,等著去解決。將來有一天,我可以勇敢地說我是原住民,由我們去努力、等待我們去實現。