朗聲四起

Madadutuc ku takinay a lumadiw i pisakalafian, tuya pisatapang i, amerek a kafesa ku huni, kaurira nasafalifalicen tu ku ngiha’, ’ikul i, xera satu ku matatudungay a sapangiha. Tuya kasadak nu fuis i tatatueman tu a kakarayan i, sakaeped sa ku ngiha nu takinay a tengilen.

Malalukay a maumahay, tayu sa ku rakat a miu:lung tu pitaw a minukay, sadak sa hu ku cidal maumahay tu, tahira i piceleman nu cidal nga pahanhan, u sakafecul nu i luma’ay ku sakalaluk a matayal. Anu i canghuwahuwaan a malalitemuh i, masasunga’ay ku maumahay, matawa ku papisingan nira a malalicay tu nga’ay hu, mapapalemelemed tu sakasihafayaw tuni a mihecaan, mapapalimu’ut tu kakaumahen nu cila. u kaepeday, sidaitay, fangcalay a niyaru’  kuni.

Masadak tu ku fulad, feliwfeliw sa ku faeluhay a fali, sa’icel sa macelak ku falu. miyamayam i umaumahan ku tingalaway a saseraan, u nani kakahaday kangdaway a lengulengusan kuni. Matakalmata:kal tu ku radiw nu takinay, misaimel a mahuni i cuwacuwa nu umaumahan a pa’esul a ma’alul. Misatapang tu ku wawa nu niyaru’ misalama, cumikay i putal, maru’ i sikal ku malitengay a mahahuluhulul, pakimad. Ila ku sirinumay siwalayay a mitapiday tu riku’ a inaina, ila ku tanu kamay sanay a mifuheci tuya maicangay a ariray. Awaay ku maan nu niyaru’, kaurira, mapalu ku falucu’ nu cimacima tu lihaday.

Saatekuk sa ku ka’alul nu rumiad, matakatakal, malahedaw tu ku huni nu takinay i lafi’ i, tayu sa a micelem ku fulad, misatapang tu a tumelep ku pala maemin. Siniti’ih tu ku tamdamdaw, matedi tu makakangdaway a langdaway ku panay i tedi nu fulad.

Cahucahu ka tadengal ku kakarayan, miulungay tu sakamaumah a rumakat i canghuwahuwaan ku maumahay i, misatangangay a manganga’ay, ira, misatapang tu a matayal tu kakaumahan anini. Tu sunisuni, misatapang tu ku kuku’ a masekak, tadengal satu ku pasawalian. Halafin, manengneng ku kakahaday a masamaamaanay cengel a tuem, padutuc u ka:hengangay sinamalay a mali ku masadakay. Malikat ku tedi i rengurengusan nu canghuwa, u ’aresing kuraan.

Laawaw tu ku niyaru’ a misatapang, sedasedak satu ku mitiliday i lalan nu niyaru’, pasikungkuan nira a rumakat, misatapang tu ku ’urip nu niyaru’ i kalawlaan nu mitiliday a masatapang.

蟋蟀在黃昏高聲歌唱，聲音低沉而生澀，當星星在昏暗的天空中出現時，和鳴的歌聲已變得流暢柔和。

農人們，背著鋤頭慢慢地走回家去，為了一家人的溫飽而辛勤工作。在田埂間相遇，互道平安，祝福對方今年大豐收，也互相提醒明天重要的工作。

月亮出來了，清新的微風陣陣吹來，田野上瀰漫著一種純淨而又神聖的氣息。蟋蟀的歌聲流暢而堅定地在田野各處鳴響。部落裡的小孩開始在曬穀場上嬉戲，大人們坐在草蓆上聊天。婦女們有的拿著針線修補衣服，有的還忙著用手撥下乾玉米上的玉米粒，每個人都滿足而幸福。深夜裡蟋蟀的歌聲漸漸消失，整個世界都安靜下來。人們進入了夢鄉，稻穗在月光下泛著青綠色的波浪。

天還未亮，農人們已揹著農具走在田埂上，開始今天的工作。漸漸地，東方隱隱透出了亮光。不久之後，出現了一大片的彩雲，接著升起了一顆熊熊的火球。部落裡開始變得熱鬧了，學生們開始出現在前往學校的部落道路上，部落的一天在學生們的嘻笑聲中正式開始了。