Lumakat i ka’ ikulay nu niyaru a sangkiwtulu tu papcem nu laluudan, miyamayam i taliyuk ku saemelay a fangsis, mikepit tu mata a minayat tu kamay, padecu sa a mi’ emet tu sasera’ an ta mihelut tu i kemuday a sera’, mapalal tu ku tamdaw hatini, sanga’ ay sa ku tatiretirengan atu falucu’. Micumud i palusayan aku, mahapinang a manengneng ku matediay cecay cecay a ’alesing i rengurengusan atu papapapahan, tefingen aku kuya i papahay a nanum, pasatatikutikul, samiyamiyat sa matedi, caka pahuda matateku tu a malataangayay a nanum a matelak i sera.

U faedet nu rumi’ ad, mausaw nu sera ku faedet, maicang tu ku nanum nu nipalumaan, isang satu a miicekuy tu funguh. mapahanhan ku pala tu dadaya nu kafaedetan, lumahad ku ’alesing i papahan atu rengurengusan. masadak cingra i satatudungay a tuki, i satatudungay a tatukian a malasawad, anu mimimiming cingra, amutumutu’ ku ’urip i, nikaurira mapahanhan ningra ku nipalumaan, mapaluwad haaca ku funguh, mapamuecel ku tatelecan, u piidaan nu nikailaan a maamaan a fuwak nu ’urip cingra.

夏天的清晨，漫步在部落後山的產業道路上，空氣中瀰漫清涼的氣息，閉上雙眼張開雙手，深吸一口氣，讓人身心舒暢。走進自家的果園，草地及樹葉上一顆顆露珠兒清晰可見，我撥弄小水珠，來來回回，不久就凝聚成一顆大水滴，滑落在地上。

白天炎熱的氣溫，給大地留下了溫度。大量水分被蒸發掉，農作物全都垂下了頭，了無生機。仲夏的夜晚，大地恢復平靜，露珠兒在樹葉及小草上生成。它總在最適當的時機出現、消失。它雖小，生命也短暫，但它讓農作物得以休養生息，然後再次將頭抬起，把腰桿挺直，它是大自然萬物所倚賴的生命泉源。