朗聲四起

O mamafaliyos to sa ko paratohay to romi’ad a tamdaw, mahengheng to ko riyal, kelong:kelong sa to ko tapelik, o mamicomod to ko faliyos yo sanay to hokiya a pali’ayaw a mahengheng. So’elinay to, safana’ sa ta’angay ko fali, fiw:fiwfiw sa matengil. 

Ya maharateng toya kaemang ho kami, masamihecaan a mifoting i roma a kitakit ko wama niyam, tatolo kami a malawina i loma’, safana’ sa ta’angay ko faliyos, halofalifali a si’orad, maiyof no faliyos koya matelangay a fadahong, “pilipala! Pilipala!” sa ko honi a ma’ari, ngohangoh han no fali, matelep to ko kilang ato ’adipel, ta’angay a ta’angay ko fali ato ’orad, hato mitaktakan ko nanom nanikakarayan.

I:yof han no masa’oraday a fali ko fawahan, “Amoyaw! Fotolaw! ’edefen ko fawahan, kalikien! ” sa paiyoy ko wina to caka filo nira a mitaker, sasifod sa to misakimokimor ko cikay niyam a mi’edef to fawahan. Maherek to mi’edef, safilofilo to kami a miala to pa^etang a mipatada to lesa’ no ’orad, tada’angi no faloco’ tora letoh no faliyos, “ fef! fef! ” sa ko fali, aya matelep to ko padiyongan, pakolongan, alaefeefer sa mawalin ko dafong i papotal, mapicapicay no faliyos maemin ko maamaan a nalengawan no sera.

Nengneng han ira:ay, oya ’alo i, ’akawang a ta’angay ko padong nira, malecad to kakoki’an a akoma sapita’emodaw to tamdaw; tatirtir sa to kami misa’oradan, itiya toya malesa’ay a ’asisiw a loma’. O ’orad hokiya, o losa’ to hokiya, o cima to ko mafana’ay…, o cima ho ko mafana’ay to ihacowaay to a tomerep ko faliyos！

Neneng han ko naikoran no faliyos i, awa to ko papah no kilang, o:nac sa, hato icowa:ay to a pala. Misatapang to ko fiyafiyaw milosimet to lawac no loma’, malecad ko calemcem, katalaw, ka’angi no faloco’.

O faliyos tonian, caka edeng aca kita o tamdaw hananay a misi’ayaw, haen han ko kangodo ita to awaay a ma’araw, kangodoen, limelaen ko paini naira, mafana’ a miahowiday padiheko to cimacimaan, patalaikoren no mita ko faloco’ a misi’ayaw to faliyos, kafana’ to kita a mihoped, milosimet to sapifaliyos a pali’ayaw a tatayalen, ta ano masama:an ko naikoran i, onian sa to awaay a ma’araw ko sitatodong.

童年時期面對颱風的恐懼經歷。當時，父親在外國捕魚，家中只有母子三人，突如其來的颱風讓他們感到驚慌。強風和大雨摧毀了舊房子的瓦片，樹木被連根拔起，周圍的環境變得混亂不堪。母親急忙叫他們關門，颱風如同一頭瘋狂的巨獸，讓他們度過了一個驚心動魄的夜晚。颱風過後，鄰居們開始重整家園，大家對颱風的恐懼依然存在。面對無法抵抗的自然力量，應該學會感恩和尊重自然，並在未來做好防範，以便更好地應對可能的考驗。