ka itulutulu anan a ken tua kukuming gaku tazua. sepurpurpur aravac ta sengsengan ti kama kemasikadjmandjaman a patje masulum a ljemitaqadau, nu matjumaq ti kama putalj a maqumaqan itua vavicikan nimadju ti kama, samapurpurpur tua pacun ta sapitj, ta vencik tua vaveciken nimadju, nu padjaljun anga niasikavan macasau a kilinguljan tja nuamen a keman. ljakua, ini a kaui ti ina a masudju amen nu itasikakanan a zikan, marekutj tu ini amen a makakigalju a keman, pasegagalj tua nia kinacavacavan. pai nu kemakan amen, amin nu madjadjelidjeli a masasudjusudju tu ita tu drusa kayan a sakamayan.
paqenetj aken tua kakaiyan nikama, “ nuizua inika sukinasaigu tua su kakituluan? ”, “ nuizua pacugan ita su tuluan? ” “ nu izua ini a supakaqatin a vinarung a kai tjumalji angaken sakamayan. ” mana tjalja semavarung a vilivililjan a kai ni kama, kakedriyan anan aken, ljakua “ liyau aravac pinakasarukuya pitua u varung ”.
nu katiyatiyau a kadjamadjaman, tjemaula ti ama ta tigami pitua u cekui, veincikan nu maqacuvung anga sengsengan nu ita salilim a vengilj. sinipacuru ta ini a namaqacuvung a niya sudjuwan sa Santigamin tu situlutulu tua u nguljuan tua pinakapazangal, sa situk aen tua uri si a manguaqan a djalan. Mana maqati a u igaljuin a pacun tua tigami nuayatjen, tjenglai aen a u pita ljavac na sapitj, ss u supuin nu semekez ta kituan. i namaya tua lemadengadenga tua tulu tua siqivuan ni ama.
我在小學念書的時候,父親為了工作的緣故一天忙到晚。他一回家就躲進他的書房,在那裡緊張地趕寫稿子。只有在吃晚飯的時候才能見他一面,又因為母親不許我們在飯桌上跟父親高談闊論,免得他忘了細嚼慢嚥,壞了身體,只能隔著飯桌交換微笑,交換一兩句簡單的對話。
我記得父親常說的是:「功課會不會?」「學校裡有什麼事情嗎?」「心裡有難題儘管告訴我。」最後那一句話是我最愛聽的。我雖然年紀還小,但是「心裡的難題」卻不少。我是需要一位親切的長輩幫我解決這些難題的。吃過飯,父親又進了書房。我也忙起功課來,但心裡總覺得遺憾。父親忙得沒工夫跟我談,我的遺憾,父親也一定注意到了。